spytała minie kobieta.

Na obrazie został ponamalowany deszczowy dzień.

Na obrazie można coś namalować. Pomalować można coś, na przykład płot.

Scena była bardzo ciemna, a na środku zdjęcia dobrze zobaczyłemwidać małego chłopca.

nie można czegoś "dobrze zobaczyć". Można "dobrze widzieć", ale w tym kontekście nie jest to używane.
Opisując obraz bardziej naturalne wydaje mi się opisywanie co tam jest, a nie co ja widzę. W końcu jest to obiektywne. Chyba że ten chłopiec jest bardzo mały albo z innego powodu trudno go dostrzec, wtedy powiedziałabym, że "na środku dojrzałam małego chłopca"

Chłopiec siedział na ziemi z parasolem na ręce, a jego twarz była różowym owalem.

Twarz była różowym owalem jest bardzo nienaturalnym sformułowaniem. Jego twarz była okrągła i różowa, twarz miał okrągłą i różową. Tak brzmi normalnie

Kilka ludziosób otaczaliło artystę i nareszcie w końcu poprosiliśmy mu oo wytłumaczenie znaczeniea jego obrazu, ale o tym nie będę mówić nic więcej.

Można też powiedzieć, że otaczali go ludzie. Ale sformułowanie kilka ludzi nie jest używane. O ludziach mówi się w liczbie mnogiej, a słowo "kilka" za bardzo czyni ich oddzielnymi

"Dlaczego nie ma twarzy?",

spytała minie kobieta.

spytać + biernik (kogo? co?), a nie + celownik (komu? czemu?)

Zastanawiam się, co miał na myśli artysta", odpowiedziałem.

Bardziej spotykany szyk: "...co artysta miał na myśli".

Na obrazie został ponamalowany/przedstawiony deszczowy dzień.

ScenaTło byłao bardzo ciemnae, a na środku zdjęcia dobrzobrazu wyraźnie zobaczyłem małego chłopca.

To był obraz, a nie zdjęcie, prawda?

"Oglądaj"Spójrz/Popatrz", powiedziała kobieta, "tam jest artysta.

Kilkau ludzi/Kilka osób otaczaliło artystę i nareszcie /wreszcie/w końcu zapytaliśmy go o znaczenie jego obrazu/ poprosiliśmy mugo o wytłumaczenie znaczeniea jego obrazu, a o tym nie będę mówićpowiem nic więcej.