Sept. 11, 2021
Puk, puk, puk.
Moje serce nagle przestało bić przez chwilę. Odwróciłem spojrzenie ku drzwi i milczałem. Odważnie słuchałem, że nikt nie pukował jeszcze raz. Nie potrafiłem ruszać swojego ciała, tamten dźwięk cało sparaliżował mnie.
Puk, puk, puk.
Powoli oddaliłem się z drzwi. Nie chciałem, żeby ten za drzwią posłuchał mnie.
Puk, puk, puk. Ty tam? Dlaczego nie odpowiedziesz? Boisz się mnie?
Miałem plecy o ścianę, a spojrzenie przed drzwią. Bałem się, żeby mógł otworzyć drzwi i wejść w pokoju.
Puk, puk, puk. Wiesz kim jestem, nieprawda? Jestem strachem. Muszę z tobą porozmawiać. Dlaczego nie otwierasz drzwi? Chyba lepiej wchodzę ja sam...
A potem cisza. Nadal bałem się, że był za drzwią, ale nie było żadnego dźwięku. Po kilku sekund postanowiłem sprawdzić ja sam. Otworzyłem więc drzwi i odkryłem prawdę: za drzwią nikogo nie było.
Strach
Puk, puk, puk.
Odwróciłem spojrzenie ku drzwiom i milczałem.
"ku drzwiom" lub "w stronę drzwi"
Odważnie sSłuchałem, że niktczy ktoś nie zapukowała jeszcze raz.
"Odważnie" tu nie pasuje do poprzedniego i następnego zdania, które opisują strach. Może być za to: "Przerażony słuchałem, czy ktoś nie zapuka jeszcze raz."
Nie potrafiłem poruszayć swojegoim ciała, tem. Tamten dźwięk całokiem mnie sparaliżował mnie.
Powoli oddaliłem się zod drzwi.
Nie chciałem, żeby tenosoba za drzwią posłuchami usłyszała mnie.
"osoba za drzwiami" lub np. "ten ktoś po drugiej stronie drzwi"
TyJesteś tam?
Dlaczego nie odpowiedzieadasz?!
Miałem plecy oparte o ścianę, a spojrzenie przedwzrok wbity w drzwią.
Bałem się, żeby mógł otworzyć drzwi i wejść wdzie do pokoju.
może też być: "Bałem się, że w każdej chwili może otworzyć drzwi i wejść do pokoju"
Wiesz kim jestem, nieprawdaż?
lub "Wiesz kim jestem, prawda?"
Chyba lepiej wchodzę jaejdę sam...
Nadal bałem się, że byłjest za drzwiąami, ale nie byłowydał już żadnego dźwięku.
Po kilku sekundach postanowiłem sprawdzić ja sam.
Otworzyłem więc drzwi i odkryłem prawdę: za drzwiąami nikogo nie było.
Strach This sentence has been marked as perfect! |
Puk, puk, puk. This sentence has been marked as perfect! |
Moje serce nagle przestało bić przez chwilę. |
Odwróciłem spojrzenie ku drzwi i milczałem. Odwróciłem spojrzenie ku drzwiom i milczałem. "ku drzwiom" lub "w stronę drzwi" |
Odważnie słuchałem, że nikt nie pukował jeszcze raz.
"Odważnie" tu nie pasuje do poprzedniego i następnego zdania, które opisują strach. Może być za to: "Przerażony słuchałem, czy ktoś nie zapuka jeszcze raz." |
Nie potrafiłem ruszać swojego ciała, tamten dźwięk cało sparaliżował mnie. Nie potrafiłem porusz |
Puk, puk, puk. |
Powoli oddaliłem się z drzwi. Powoli oddaliłem się |
Nie chciałem, żeby ten za drzwią posłuchał mnie. Nie chciałem, żeby "osoba za drzwiami" lub np. "ten ktoś po drugiej stronie drzwi" |
Puk, puk, puk. |
Ty tam?
|
Dlaczego nie odpowiedziesz? Dlaczego nie odpowi |
Boisz się mnie? |
Miałem plecy o ścianę, a spojrzenie przed drzwią. Miałem plecy oparte o ścianę, a |
Bałem się, żeby mógł otworzyć drzwi i wejść w pokoju. Bałem się, że może też być: "Bałem się, że w każdej chwili może otworzyć drzwi i wejść do pokoju" |
Puk, puk, puk. |
Wiesz kim jestem, nieprawda? Wiesz kim jestem, nieprawdaż? lub "Wiesz kim jestem, prawda?" |
Jestem strachem. |
Muszę z tobą porozmawiać. |
Dlaczego nie otwierasz drzwi? |
Chyba lepiej wchodzę ja sam... Chyba lepiej w |
A potem cisza. |
Nadal bałem się, że był za drzwią, ale nie było żadnego dźwięku. Nadal bałem się, że |
Po kilku sekund postanowiłem sprawdzić ja sam. Po kilku sekundach postanowiłem sprawdzić |
Otworzyłem więc drzwi i odkryłem prawdę: za drzwią nikogo nie było. Otworzyłem więc drzwi i odkryłem prawdę: za drzwi |
You need LangCorrect Premium to access this feature.
Go Premium