Jak tosię mówi po Ppolsku się mówi na „"journal”, t"? Taki tekst, jaki właśnie tu piszę?.

Lepiej będzie to podzielić na dwa mniejsze zdania.

Wpadłam tutaj przypadkiem, i właściwie zez przypadek i tak naprawdę mając na celemu pomagaćnie innym się uczyć Ssię szwedzkiego.

No ale jak już tu jestem, to zobaczymy czy mogę jakoś nie mogę rozwinąć moje umiejętności Pą znajomość polskiego.

Druga wersja: No ale jak już tu jestem, to zobaczymy czy mogę jakoś rozwinąć moje umiejętności posługiwania się językiem polskim.

Gdy byłam mała to rozmawialiśmy jeszcze po Ppolsku w domu, ale teraz już od lat wcale nie używam Polskiegotego języka.

Tu był błąd stylistyczny (to znaczy gramatycznie wszystko jest ok, ale brzmi nieładnie, trzeba poprawić styl). W jednym zdaniu nie powtarzaj tego samego słowa. Albo podziel na dwa zdania albo użyj synonimu.

Zawiszęe zazdrościłam kuzynom, że sięoni uczyli Psię polskiego w szkole, a ja nie.

Przed "że" i "a" jest zawsze przecinek.

Nic dziwnego, bo przecież oni są Polakami i mieszkają w Polsce.

1. Z kolei przed "bo" nigdy nie ma przecinka :)
2. Kuzyni uczą się polskiego w szkole bo mieszkają w Polsce (dobrze zgadłam?), Ty też jesteś Polką (z Rodzicami rozmawiałaś po polsku jako dziecko?) tylko, że nie mieszkasz w Polsce. Chodzi mi o narodowość, a nie o obywatelstwo.

😊 Jednak tak i tak uważałam z, że to niesprawiedliwe z, że nikt mnie nie uczył ani ortografii ani gramatyki.

LatPożyczyłami tylko pożyczyłamod kuzynów ich Elementarz i ćwiczyłam „Ola i osa”.

Nie rozumiem, co rozumiesz przez "Latami"? Czy chodzi Ci o to, że wiele lat temu? Czy że każdego roku w wakacje czyli każdego lata?

A dzisiaj to łatwiej i poprawniej opowiem na przykład o mojej pracy po angielski niż po polsku,u bo po prostu nigdy nie czytałam nic po polsku niczego związanego z moim zawodem.

Pierwszy dziennikwpis

Dziennik to zbiór takich notatek (np. blog internetowy albo zeszyt), ale dzienniki z pojedynczych dni nazywamy raczej wpisami :)

Wpadłam tutaj przypadkiem, i właściwie z celem pomagaćnia innym się uczyć Sw nauce szwedzkiego.

No ale jak już tu jestem, to zobaczymy czy jakoś nie mogę rozwinąć mojeich umiejętności Pz polskiego.

Zawiszęe zazdrościłam kuzynom że się uczyli Polskiego w szkole a ja nie.

Nic dziwnego, bo przecież oni są Polakami.

A dzisiaj to łatwiej i poprawniej opowiem na przykład o pracy po angielskiu niż po polsku, bo po prostu nigdy nie czytałam nic po polsku związanego z moim zawodem.

Jak (to) po Ppolsku się mówi na „journal”, taki tekst jaki właśnie tu piszę?

Albo może, nawiązując do poprzedniego zdania pytającego: "Czy (właśnie) tak po polsku mówi się na "journal"/...określa się "journal"...

Wpadłam tutaj przypadkiem, i właściwie zw celemu pomagaćnia innym sięw uczyć Seniu się szwedzkiego.

No ale jak już tu jestem, to zobaczymy czy jakoś nie mogę jakoś rozwinąć mojeich umiejętności Pw zakresie języka polskiego.

Mogę rozwinąć moje umiejętności (zdanie twierdzące).
Nie mogę rozwinąć moich umiejętności (zdanie przeczące lub pytanie zawierające partykułę przeczącą "nie").

Gdy byłam mała , (to) rozmawialiśmy jeszcze po Ppolsku w domu, ale już od lat wcale nie używam Ppolskiego.

Zawiszęe zazdrościłam kuzynom, że się uczyli Ppolskiego w szkole, a ja nie.

Nic dziwnego, bo przecież oni są Polakami.

😊 Jednak ta i tak uważałam z, że to niesprawiedliwe z, że nikt mnie nie uczył ani ortografii ani gramatyki.

Latami tylko pożyczyałam ich Elementarz i ćwiczyłam „Ola i osa”.

Nie wiem, czy "latami" ma znaczyć "przez wiele lat", czy miałaś na myśli coś innego? Na przykład "wiele lat temu"/"kiedyś", ale wtedy nie można użyć "latami".

A dzisiaj (to) łatwiej i poprawniej opowiem na przykład o pracy po angielskiu niż po polsku, bo po prostu nigdy nie czytałam nic po polsku związanego z moim zawodem.

Wpadłam tutaj przypadkiem, i właściwie z celem pomagać innym się uczyć Sszwedzkiego.

Nazwy języków piszemy małą literą. :)

No ale jak już tu jestem, to zobaczymy czy jakoś nie mogę rozwinąć moje umiejętności Ppolskiego.

Gdy byłam mała to rozmawialiśmy jeszcze po Ppolsku w domu, ale już od lat wcale nie używam Polskiego.

Zawiszę zazdrościłam kuzynom że się uczyli Ppolskiego w szkole a ja nie.

Nic dziwnego, bo przecież oni są Polakami.

😊 Jednak ta i tak uważałam ze to niesprawiedliwe ze nikt mnie nie uczył ani ortografii ani gramatyki.

A dzisiaj to łatwiej i poprawniej opowiem na przykład o pracy po angielski niż po polsku, bo po prostu nigdy nie czytałam nic po polsku związanego z moim zawodem.