Mój przyjaciel

Yooleksii

Jan. 2, 2024

Mój przyjaciel ma na imię Dima. Poznaliśmy się, gdy miałem zaledwie cztery czy pięć lat. To było tak dawno temu, że nie pamiętam, gdzie i jak się poznaliśmy. Może to było na naszej ulicy, bo jest moim sąsiadem i mieszka po drugiej stronie ulicy. Od tamtej pory zawsze bawiliśmy się razem, graliśmy w piłkę nożną, jeździliśmy na rowerach, pływaliśmy w rzece, włóczyliśmy się po placach budowy i nie tylko. Jak zawsze, gdy byliśmy małymi dziećmi, mieliśmy wiele bezsensownych sprzeczek i cały czas się kłóciliśmy. W wieku trzynastu lat nasze drogi się rozeszły. Ja zostałem w liceum, ale Dima poszedł do szkoły wojskowej w innym mieście, więc nie mieliśmy już okazji się spotkać. Wówczas zrozuwmiałem, że dopiero gdy nie było go w pobliżu, zaczęłam go naprawdę doceniać i czas, który z nim spępziłem. Poza tym uświadomiłem, że nie ma sensu tracić czasu i nerwów na bezużyteczne kłótnie. Kiedy Dima skończył szkolę wojskową, a ja liceum, dostaliśmy się na uniwersytet, ale znowu nasze drogi się rozeszły i zaczęliśmy mieszkać w różnych miastach. Ilekroć koronawirus sprawił, dopiero wtedy w końcu mieliśmy okazję spotkać się w domu i spędzić razem trochę czasu na wakacjach latem. A co było dalej? Cóż, to zupełnie inna historia i niezbyt zabawna, ale teraz wszystko jest w porządku, komunikujemy się, czasami spotykamy się na tej samej ulicy i żyjemy własnym życiem.

pl 1

Correct

Corrections

W_K

Mój przyjaciel

Mój przyjaciel ma na imię Dima.

Poznaliśmy się, gdy miałem zaledwie cztery czy pięć lat.

To było tak dawno temu, że nie pamiętam, gdzie i jak się poznaliśmy.

Może to było na naszej ulicy, bo jest moim sąsiadem i mieszka po jej drugiej stronie ~~ulicy~~.

Poprawka wyłącznie stylistyczna, aby uniknąć powtórzenia słowa ulica.

Od tamtej pory zawsze bawiliśmy się razem, graliśmy w piłkę nożną, jeździliśmy na rowerach, pływaliśmy w rzece, włóczyliśmy się po placach budowy i nie tylko.

Jak zawsze, gdy byliśmy małymi dziećmi, mieliśmy wiele bezsensownych sprzeczek i cały czas się kłóciliśmy.

W wieku trzynastu lat nasze drogi się rozeszły.

Ja zostałem w liceum, ale Dima poszedł do szkoły wojskowej w innym mieście, więc nie mieliśmy już okazji się spotkać.

Wówczas zrozuwmiałem, że dopiero gdy nie było go w pobliżu, zacz~~ęłam go~~ąłem naprawdę doceniać jego i czas, który z nim spępdziłem.

Zmiana formy nieakcentowanej "go" na akcentowaną "jego" oraz zmiana szyku zdania jest potrzebna, ponieważ czasownik doceniać odnosi się do dwóch elementów zdania: przyjaciela i czasu. Gdyby pominąć czas to "... zaczęłam go naprawdę doceniać" byłoby poprawne.

Poza tym uświadomiłem sobie, że nie ma sensu tracić czasu i nerwów na bezużyteczne kłótnie.

Nie potrafię rozstrzygnąć, czy powinno być "...nie ma sensu tracić czas i nerwy", czy "...nie ma sensu tracić czasu i nerwów". Bez dodatku "nie ma sensu" na pewno poprawna byłaby pierwsza wersja, np.: "Po co tracić czas i nerwy", ale "Brak mi czasu i nerwów". Może ktoś inny pomoże.

Kiedy Dima skończył szkolę wojskową, a ja liceum, dostaliśmy się na uniwersytet, ale znowu nasze drogi się rozeszły i zaczęliśmy mieszkać w różnych miastach.

Ilekroć koronawirus sprawił, dopiero wtedy w końcu mieliśmy okazję spotkać się w domu i spędzić razem trochę czasu na wakacjach latem.

To zdanie jest nieprecyzyjne, ale nie jestem pewny jak je poprawić. Może chodzi o następujący początek: "Dopiero po zakończeniu pandemii w końcu mieliśmy okazję...".
— "Ilekroć" wymaga uzupełnienia, np: «Ilekroć o niej myśli, ogarnia go złość.»
— Również słowu "wtedy" brakuje odniesienia do konkretnego czasu.

A co było dalej?

Cóż, to zupełnie inna ~~historia~~ i niezbyt zabawna historia, ale teraz wszystko jest w porządku, komunikujemy się, czasami spotykamy się na tej samej ulicy i żyjemy własnym życiem.

Yooleksii

Jan. 2, 2024

Po raz pierwszy korzystam z tego serwisu, i jestem pod wrażeniem tak dokładnego wyjaśnienia, dziękuję bardzo)))

W_K

Jan. 2, 2024

Nie ma za co. Korekty robią użytkownicy, więc dokładność wyjaśnień zależy od korektora. W moim przypadku tak dokładne wyjaśnienia otrzymywałem od użytkownika Monsieur_Elephant, który poprawiał często moje teksty w języku francuskim i próbuję to kontynuować. Żeby to robić dobrze na poziomie zaawansowanym, a Ty właściwie tam jesteś, przydałoby się jakieś przygotowanie filologiczne (albo pedagogiczne) a ja go nie mam. Może pojawią się inni korektorzy, którzy pomogą w udoskonalaniu stylistyki tekstów, ale jest dobrze. Tak trzymać!

W_K

Jan. 2, 2024

Okazało się, że kilka dni temu poprawiłeś rosyjski tekst Monsieur_Elephanta. Zabawny zbieg okoliczności.

Mój przyjaciel