Jeszcze nie jestem na emeryturze, ale w tym czasie, bardzo dużo o tym rozmawiamy o tym temacie z kolegami i z rodziną.

"Rozmawiamy na ten temat", albo "rozmawiamy o tym"

"W tym czasie" najlepiej brzmi, gdy odnosi się do wydarzeń z przeszłości. W tym zdaniu wystarczyłoby "teraz".

Opuszczenie drugiego "z" w zwrocie "z kolegami i z rodziną" nie jest niezbędne, ale dużo łatwiejsze do wymówienia.

Powodem jest chęć rządu zmienićzmiany przez rząd wieku odejścia na emeryturę.

"Chęć rządu" jest poprawne, "chęć zmienić" też, n.p.: w zwrocie "mam chęć zmienić", ale "***chęć rządu zmienić***" nie brzmi dobrze. Mogłoby być "chęć rządu aby zmienić".

Obecnie to 62 lata, chcą do tego dodać dwiea lata.

Można było opuścić drugie "lata", czyli "Obecnie to 62 lata, chcą do tego dodać dwa".

Oczywiście większość ludności jest naprzeciw.

"Naprzeciw" najczęściej znaczy to samo co "twarzą w twarz (vis-à-vis)", ale w sensie dosłownym.

Rzadcy są ci ludzie, którzy lubią swoją pracę i życzą odkładasobie odłożyć swojąe odejście.

Powyżej starałem się wprowadzić jak najmniej poprawek, bo fraza mi się bardzo podoba — brzmi trochę archaicznie, trochę poetycko. To samo wyrażone neutralnie brzmiałoby np; "Niewielu ludzi lubi swoją pracę i chce odłożyć odejście na emeryturę".

"Odejście" bez wyjaśnień może też znaczyć "wieczny odpoczynek", więc wymaga trochę ostrożności, gdy używamy go w opisie późnych etapów życia.

To powoduje strajki, zablokowaniaady i duże manifestacje z ponad milionem ludzi wna ulicach wielu miast Francji.

Ja też jestem naprzeciw.

Sądzę, że społeczeństwo musi znajdować środki zna "eliminację" pracy.

Nie jestem pewny znaczenia tego zdania, w szczególności sensu słowa "eliminacja", które być może powinno być zastąpione innym.

Albo praca przestaje być ciężka, wyczerpująca, i zostaje jakaś przyjemność, albo my, jako ludzie, mamy ją zwalczać ją.

Powyższe zdanie to postulat, więc aby wyrazić życzeniowość, można by tak: "Albo praca przestanie być ciężka, wyczerpująca, i zostanie jakaś przyjemność, albo my, jako ludzie, powinniśmy ją zwalczać".

Rozgniewam się na tych, którzy mówią, że musimy pracować do 64 lat, bo tak jest w innych krajach to tak, i Francja nie jest w przeciętnieodosobniona, więc narzekać nie trzeba.

"Rozgniewam się na tych" — w tym kontekście raczej: "Złoszczą mnie ci". Użyłeś czasu przyszłego, co wyraża życzeniowość, ale nie kontynuujesz tego w dalszej części zdania. Mogłoby być "rozgniewam się na tych, którzy powiedzą"

"Francja nie jest w przeciętnie" — nie brzmi zrozumiale; zamieniłem to na "Francja jest taka jak inne kraje", ale może chodziło o coś innego.

Takie uwagi, takie refleksje są w moich oczach smutne, i żałosne.

A jednak należę do grupy ludzi lubiących ichswoją pracąę...

Wybór pomiędzy "swój" a "ich" jest czasami arbitralny, ale w tym miejscu "swój" jest lepsze.