May 19, 2020
Dziewczyna i czaszka (część 2)
Widziałem jak płakała i po raz pierwszy zdecydowałem powiedzieć do niej: "Nie płacz, najdroższa. Bardzo doceniam, że przejęłaś się mną i potraktowałaś mnie jako żywy człowiek. Czuję, jak kochasz mnie i chce ci pomóc". Przestraszyła się. "Jak możesz mówić? I jak myślisz mi pomóc? Jesteśmy zagubioni, moi rodzice zostali mnie samą". Już było ciemno w lesie i dziewczyna nie wiedziała, co zrobić. "Słyszałem cię, gdy mówiłaś, że chciałaś, żeby żyliśmy razem jako mąż i żona. Problem jest taki że, jak już wiesz, jestem martwy, więc możesz umrzeć ty też" powiedziałem. Dla mnie było bardzo ważne, żeby umarła. Pomysł był dla niej trochę straszny, ale w końcu przekonałem ją, żeby popeniła samobójstwo. Gdy zginęła, ja nareszcie wróciłem do życia. Jej dusza wbudziła we mnie pragnienie życia i mogłem wrócić w swoim ciale. Tak bardzo tęskniłem za swoim ciałem. Nareszcie byłem znowu żywy. "Ci pomogę, najdroższa" obiecałem dziewczynce.
Mój plan był prosty: chciałem zemścić się na jej rodzicach, bo zostali córkę w lesie ze strachu, że była zabójczynią, nie prosząc o wytłumaczenia. Udałem biednego młodego żebrakiem i szedłem do ich domu.
"Proszę, tylko jestem dzieckiem. Nie mam pieniędzy, ani domu. Czy mogę spać w waszym domu?" pytałem, gdy pukałem do drzwi. Rodzice zdziwili się, że takie młode dziecko mogło zostać zupełnie same i zdecydowali mnie przyjąć. Ta noc była ostatnia noc i gdy wszyscy w domu spali, zabiłem złych rodziców dziewczyny. Nagle duch dziewczyny ukazał się przy łóżku. Rozpłakała na widok swoich martwych rodziców. "Dlaczego płaczesz, najdroższa? Teraz możemy być razem jako mąż i żona, tak jak chciałaś. Zobaczyłem, jak cię ranili, nie mogłem znieść, że cierpiałaś za nich". Nie odpowiedziała. Ciągle płakała, a potem patrzyła prosto w mnie: "Wynocha! Oszukałeś mnie, żebyś mógł zabić moich rodziców. Daj mi spokój, pozwól, że opłakuję swoi rodzice. Zabijanie nie było rozwiązaniem". Zdziwiłem się. "Nie rozumiem, czy już zapomniłaś, co zrobili tobie? Zasługiwali na śmierć, ja zrobiłem to wszystko dla nas dwoje". Dziewczyna krzyczyła: "WYNOŚ SIĘ". Moc jej krzyku wypchnęła mnie z domu. Odszedłem i nie wróciłem już.
[TEKST Z KOREKTAMI]
Widziałem jak płakała i po raz pierwszy zdecydowałem się odezwać do niej: "Nie płacz, najdroższa. Bardzo doceniam, że przejęłaś się mną i potraktowałaś mnie jak żywego człowieka. Czuję, jak mnie kochasz i chcę ci pomóc". Przestraszyła się. "Ty potrafisz mówić? I jak zamierzasz mi pomóc? Zgubiliśmy się, moi rodzice zostawili mnie samą". W lesie było już ciemno i dziewczyna nie wiedziała, co zrobić. "Słyszałem cię, gdy mówiłaś, że chciałaś, żebyśmy żyli razem jako mąż i żona. Problem jest taki że, jak już wiesz, jestem martwy, więc ty też możesz umrzeć" powiedziałem. Dla mnie było bardzo ważne, żeby umarła. Pomysł był dla niej trochę straszny, ale w końcu przekonałem ją, żeby popełniła samobójstwo. Gdy zginęła, ja nareszcie wróciłem do życia. Jej dusza wzbudziła we mnie pragnienie życia i mogłem wrócić do swojego ciała. Tak bardzo tęskniłem za swoim ciałem. Nareszcie byłem znowu żywy. "Pomogę ci, najdroższa" obiecałem dziewczynie.
Mój plan był prosty: chciałem zemścić się na jej rodzicach, bo zostawili córkę w lesie ze strachu, że była zabójczynią, nie prosząc o wytłumaczenie. Udałem biednego małego żebraka i poszedłem do ich domu.
"Nie mam pieniędzy, ani domu. Czy mogę przenocować w waszym domu?" Zapytałem, gdy zapukałem do drzwi. Rodzice zdziwili się, że takie małe dziecko mogło zostać zupełnie samo i zdecydowali się mnie przyjąć. Ta noc była ich ostatnią nocą i gdy wszyscy w domu spali, zabiłem złych rodziców dziewczyny. Nagle duch dziewczyny ukazał się przy łóżku. Rozpłakała na widok swoich martwych rodziców. "Dlaczego płaczesz, najdroższa? Teraz możemy być razem jako mąż i żona, tak jak chciałaś. Zobaczyłem, jak cię ranili, nie mogłem znieść, że cierpiałaś przez nich". Nie odpowiedziała. Ciągle płakała, a potem spojrzała prosto na mnie: "Wynocha! Oszukałeś mnie, żebyś mógł zabić moich rodziców. Daj mi spokój, pozwól, żebym opłakała swoich rodziców. Zabijanie nie było rozwiązaniem". Zdziwiłem się. "Nie rozumiem. Czy już zapomniłaś, co ci zrobili? Zasługiwali na śmierć. Ja zrobiłem to wszystko dla nas dwojga". Dziewczyna krzyczała: "WYNOŚ SIĘ". Siła jej krzyku wypchnęła mnie z domu. Odszedłem i już nie wróciłem.
Dziewczyna i czaszka (część 2)
Widziałem jak płakała i po raz pierwszy zdecydowałem się powiedzieć/odezwać do niej: "Nie płacz, najdroższa.
Bardzo doceniam, że przejęłaś się mną i potraktowałaś mnie jako żywyego człowieka.
Czuję, jak (bardzo) mnie kochasz mnie i chceę ci pomóc".
Przestraszyła się.
"Jak możeTy potrafisz mówić?
Nie wiem, czy to miałeś na myśli. Ewentualnie: "Jak to się dzieje, że ty mówisz?", bo "Jak możesz mówić?" nie jest poprawne.
I jak myślizamierzasz mi pomóc?
Nie używamy struktury "myśleć coś zrobić". Można "myśleć, że..." albo "myśleć o czymś".
Jesteśmy zagubioniZgubiliśmy się, moi rodzice zostawili mnie samą".
"Jesteśmy zagubieni" jest używane raczej w sensie psychologicznym, na przykład "Jesteśmy zagubieni/Czujemy się zagubieni w tym chaotycznym świecie".
JużW lesie było już ciemno w lesie i dziewczyna nie wiedziała, co zrobić.
"Dziewczyna" czy "dziewczynka"? (w zależności od tego, ile miała lat)
"Słyszałem cię, gdy mówiłaś, że chciałaś, żebyśmy żyliśmy razem jako mąż i żona.
Problem jest taki że, jak już wiesz, jestem martwy, więc możesz umrzeć ty też", powiedziałem.
Lepiej: "...więc ty też możesz umrzeć".
Dla mnie było bardzo ważne, żeby umarła.
Pomysł był dla niej trochę straszny/Pomysł trochę ją przerażał, ale w końcu przekonałem ją, żeby popełniła samobójstwo.
Gdy zginęła, ja nareszcie wróciłem do życia.
Jej dusza wzbudziła we mnie pragnienie życia i mogłem wrócić w swoim ciaele.
lub "...do swojego ciała". Nie jestem pewna, które znaczenie jest bliższe Twojemu zamiarowi. Na podstawie kolejnego zdania sądzę, że raczej "do swojego ciała".
Tak bardzo tęskniłem za swoim ciałem.
Nareszcie byłem znowu żywy.
"Ci pPomogę ci, najdroższa", obiecałem dziewczynce.
Mój plan był prosty: chciałem zemścić się na jej rodzicach, bo zostawili córkę w lesie ze strachu, że była zabójczynią, nie prosząc/nie pytając o wytłumaczeniae.
Zwróć uwagę na różnicę między "zostać" i "zostawić". Ktoś zostaje w lesie, bo ktoś inny go tam zostawia.
Udałem biednego młodego/małego żebrakiema i poszedłem do ich domu.
"Proszę, tylko jestem tylko dzieckiem.
Nie bardzo rozumiem sens tego zdania. Zwykle widać, czy dana postać to dziecko, czy dorosły.
Nie mam pieniędzy, ani domu.
Czy mogę sprzespać się/przenocować w waszym domu?"
"Czy mogę spać..." brzmi tak, jakby on chciał spać tam zawsze.
zapytałem, gdy zapukałem do drzwi.
Aspekt dokonany.
Rodzice zdziwili się, że takie małode dziecko mogło zostać zupełnie sameo i zdecydowali się mnie przyjąć.
Nie mówimy "młode dziecko", tylko "małe dziecko". Możemy powiedzieć "młody chłopak", "młoda dziewczyna", ale to nie będzie dziecko, tylko ktoś trochę starszy.
Jedno dziecko jest "samo", ale dzieci są "same".
Ta noc była ich ostatniaą nocą i gdy wszyscy w domu spali, zabiłem złych rodziców dziewczyny.
czy "dziewczynki"?
Nagle duch dziewczyny/dziewczynki ukazał się przy łóżku.
Rozpłakała na widok swoich martwych rodziców.
"Dlaczego płaczesz, najdroższa?
Teraz możemy być razem jako mąż i żona, tak jak chciałaś.
Zobaczyłem, jak cię ranili, nie mogłem znieść, że cierpiałaś przeza nich".
"Cierpieć przez nich" to znaczy cierpieć dlatego, że oni zrobili ci coś złego.
"Cierpieć za nich" to znaczy cierpieć dlatego, że się poświęciłeś, żeby oni nie musieli cierpieć (wziąłeś na siebie ich cierpienie).
Nie odpowiedziała.
Ciągle płakała, a potem patspojrzyała prosto wna mnie: "Wynocha!
Oszukałeś mnie, żebyś mógł zabić moich rodziców.
Daj mi spokój, pozwól, żebym opłakujęała swoich rodziceów.
Zabijanie nie było rozwiązaniem".
Zdziwiłem się.
"Nie rozumiem, c. Czy już zapomniałaś, co ci zrobili tobie?
Zasługiwali na śmierć, j. Ja zrobiłem to wszystko dla nas dwojega".
Dziewczyna krzyczyała: "WYNOŚ SIĘ".
Moc/Siła jej krzyku wypchnęła mnie z domu.
Słowa "moc" używa się częściej w kontekstach technicznych (na przykład "moc maszyny"). "Siła" w tym kontekście brzmi bardziej naturalnie.
Odszedłem i nie wróciłem już./Odszedłem i już nie wróciłem.
"Odszedłem i już nie wróciłem" lepiej brzmi.
May 21, 2020
JużW lesie było już ciemno w lesie i dziewczyna nie wiedziała, co zrobić.
Nigdy nie była dziewczynką, ale tylko teraz zdaję sobie sprawię, że pomyliłem dwa słowa.
May 21, 2020
Dziękuję bardzo.
May 21, 2020
Faktycznie, zapomniałam, że w części I była mowa o dziewczynie, a nie dziewczynce.
|
Dziewczyna krzyczyła: "WYNOŚ SIĘ". Dziewczyna krzycz |
|
Moc jej krzyku wypchnęła mnie z domu. Moc/Siła jej krzyku wypchnęła mnie z domu. Słowa "moc" używa się częściej w kontekstach technicznych (na przykład "moc maszyny"). "Siła" w tym kontekście brzmi bardziej naturalnie. |
|
Odszedłem i nie wróciłem już. Odszedłem i nie wróciłem już./Odszedłem i już nie wróciłem. "Odszedłem i już nie wróciłem" lepiej brzmi. |
|
Przestraszyła się. |
|
"Ty potrafisz mówić? |
|
Dziewczyna i czaszka (część 2) This sentence has been marked as perfect! |
|
Widziałem jak płakała i po raz pierwszy zdecydowałem powiedzieć do niej: "Nie płacz, najdroższa. Widziałem jak płakała i po raz pierwszy zdecydowałem się powiedzieć/odezwać do niej: "Nie płacz, najdroższa. |
|
Bardzo doceniam, że przejęłaś się mną i potraktowałaś mnie jako żywy człowiek. Bardzo doceniam, że przejęłaś się mną i potraktowałaś mnie jak |
|
Czuję, jak kochasz mnie i chce ci pomóc". Czuję, jak (bardzo) mnie kochasz |
|
Przestraszyła się. This sentence has been marked as perfect! |
|
"Jak możesz mówić? " Nie wiem, czy to miałeś na myśli. Ewentualnie: "Jak to się dzieje, że ty mówisz?", bo "Jak możesz mówić?" nie jest poprawne. |
|
I jak myślisz mi pomóc? I jak Nie używamy struktury "myśleć coś zrobić". Można "myśleć, że..." albo "myśleć o czymś". |
|
Jesteśmy zagubioni, moi rodzice zostali mnie samą".
"Jesteśmy zagubieni" jest używane raczej w sensie psychologicznym, na przykład "Jesteśmy zagubieni/Czujemy się zagubieni w tym chaotycznym świecie". |
|
Już było ciemno w lesie i dziewczyna nie wiedziała, co zrobić.
"Dziewczyna" czy "dziewczynka"? (w zależności od tego, ile miała lat) |
|
"Słyszałem cię, gdy mówiłaś, że chciałaś, żeby żyliśmy razem jako mąż i żona. "Słyszałem cię, gdy mówiłaś, że chciałaś, żebyśmy żyli |
|
Problem jest taki że, jak już wiesz, jestem martwy, więc możesz umrzeć ty też" powiedziałem. Problem jest taki że, jak już wiesz, jestem martwy, więc możesz umrzeć ty też", powiedziałem. Lepiej: "...więc ty też możesz umrzeć". |
|
Dla mnie było bardzo ważne, żeby umarła. This sentence has been marked as perfect! |
|
Pomysł był dla niej trochę straszny, ale w końcu przekonałem ją, żeby popeniła samobójstwo. Pomysł był dla niej trochę straszny/Pomysł trochę ją przerażał, ale w końcu przekonałem ją, żeby popełniła samobójstwo. |
|
Gdy zginęła, ja nareszcie wróciłem do życia. This sentence has been marked as perfect! |
|
Jej dusza wbudziła we mnie pragnienie życia i mogłem wrócić w swoim ciale. Jej dusza wzbudziła we mnie pragnienie życia i mogłem wrócić w swoim ci lub "...do swojego ciała". Nie jestem pewna, które znaczenie jest bliższe Twojemu zamiarowi. Na podstawie kolejnego zdania sądzę, że raczej "do swojego ciała". |
|
Tak bardzo tęskniłem za swoim ciałem. This sentence has been marked as perfect! |
|
Nareszcie byłem znowu żywy. This sentence has been marked as perfect! |
|
"Ci pomogę, najdroższa" obiecałem dziewczynce. " |
|
Mój plan był prosty: chciałem zemścić się na jej rodzicach, bo zostali córkę w lesie ze strachu, że była zabójczynią, nie prosząc o wytłumaczenia. Mój plan był prosty: chciałem zemścić się na jej rodzicach, bo zostawili córkę w lesie ze strachu, że była zabójczynią, nie prosząc/nie pytając o wytłumaczeni Zwróć uwagę na różnicę między "zostać" i "zostawić". Ktoś zostaje w lesie, bo ktoś inny go tam zostawia. |
|
Udałem biednego młodego żebrakiem i szedłem do ich domu. Udałem biednego młodego/małego żebrak |
|
"Proszę, tylko jestem dzieckiem. "Proszę, Nie bardzo rozumiem sens tego zdania. Zwykle widać, czy dana postać to dziecko, czy dorosły. |
|
Nie mam pieniędzy, ani domu. This sentence has been marked as perfect! |
|
Czy mogę spać w waszym domu?" Czy mogę "Czy mogę spać..." brzmi tak, jakby on chciał spać tam zawsze. |
|
pytałem, gdy pukałem do drzwi. zapytałem, gdy zapukałem do drzwi. Aspekt dokonany. |
|
Rodzice zdziwili się, że takie młode dziecko mogło zostać zupełnie same i zdecydowali mnie przyjąć. Rodzice zdziwili się, że takie mał Nie mówimy "młode dziecko", tylko "małe dziecko". Możemy powiedzieć "młody chłopak", "młoda dziewczyna", ale to nie będzie dziecko, tylko ktoś trochę starszy. Jedno dziecko jest "samo", ale dzieci są "same". |
|
Ta noc była ostatnia noc i gdy wszyscy w domu spali, zabiłem złych rodziców dziewczyny. Ta noc była ich ostatni czy "dziewczynki"? |
|
Nagle duch dziewczyny ukazał się przy łóżku. Nagle duch dziewczyny/dziewczynki ukazał się przy łóżku. |
|
Rozpłakała na widok swoich martwych rodziców. This sentence has been marked as perfect! |
|
"Dlaczego płaczesz, najdroższa? This sentence has been marked as perfect! |
|
Teraz możemy być razem jako mąż i żona, tak jak chciałaś. This sentence has been marked as perfect! |
|
Zobaczyłem, jak cię ranili, nie mogłem znieść, że cierpiałaś za nich". Zobaczyłem, jak cię ranili, nie mogłem znieść, że cierpiałaś przez "Cierpieć przez nich" to znaczy cierpieć dlatego, że oni zrobili ci coś złego. "Cierpieć za nich" to znaczy cierpieć dlatego, że się poświęciłeś, żeby oni nie musieli cierpieć (wziąłeś na siebie ich cierpienie). |
|
Nie odpowiedziała. This sentence has been marked as perfect! |
|
Ciągle płakała, a potem patrzyła prosto w mnie: "Wynocha! Ciągle płakała, a potem |
|
Oszukałeś mnie, żebyś mógł zabić moich rodziców. This sentence has been marked as perfect! |
|
Daj mi spokój, pozwól, że opłakuję swoi rodzice. Daj mi spokój, pozwól, żebym opłak |
|
Zabijanie nie było rozwiązaniem". This sentence has been marked as perfect! |
|
Zdziwiłem się. This sentence has been marked as perfect! |
|
"Nie rozumiem, czy już zapomniłaś, co zrobili tobie? "Nie rozumiem |
|
Zasługiwali na śmierć, ja zrobiłem to wszystko dla nas dwoje". Zasługiwali na śmierć |
|
Czuję, jak mnie kochasz i chcę ci pomóc". |
|
Dla mnie było bardzo ważne, żeby umarła. |
|
[TEKST Z KOREKTAMI] |
|
Widziałem jak płakała i po raz pierwszy zdecydowałem się odezwać do niej: "Nie płacz, najdroższa. |
|
Bardzo doceniam, że przejęłaś się mną i potraktowałaś mnie jak żywego człowieka. |
|
I jak zamierzasz mi pomóc? |
|
Zgubiliśmy się, moi rodzice zostawili mnie samą". |
|
W lesie było już ciemno i dziewczyna nie wiedziała, co zrobić. |
|
"Słyszałem cię, gdy mówiłaś, że chciałaś, żebyśmy żyli razem jako mąż i żona. |
|
Problem jest taki że, jak już wiesz, jestem martwy, więc ty też możesz umrzeć" powiedziałem. |
|
Pomysł był dla niej trochę straszny, ale w końcu przekonałem ją, żeby popełniła samobójstwo. |
|
Gdy zginęła, ja nareszcie wróciłem do życia. |
|
Jej dusza wzbudziła we mnie pragnienie życia i mogłem wrócić do swojego ciała. |
|
Tak bardzo tęskniłem za swoim ciałem. |
|
Nareszcie byłem znowu żywy. |
|
"Pomogę ci, najdroższa" obiecałem dziewczynie. |
|
Mój plan był prosty: chciałem zemścić się na jej rodzicach, bo zostawili córkę w lesie ze strachu, że była zabójczynią, nie prosząc o wytłumaczenie. |
|
Udałem biednego małego żebraka i poszedłem do ich domu. |
|
"Nie mam pieniędzy, ani domu. |
|
Czy mogę przenocować w waszym domu?" |
|
Zapytałem, gdy zapukałem do drzwi. |
|
Rodzice zdziwili się, że takie małe dziecko mogło zostać zupełnie samo i zdecydowali się mnie przyjąć. |
|
Ta noc była ich ostatnią nocą i gdy wszyscy w domu spali, zabiłem złych rodziców dziewczyny. |
|
Nagle duch dziewczyny ukazał się przy łóżku. |
|
Rozpłakała na widok swoich martwych rodziców. |
|
"Dlaczego płaczesz, najdroższa? |
|
Teraz możemy być razem jako mąż i żona, tak jak chciałaś. |
|
Zobaczyłem, jak cię ranili, nie mogłem znieść, że cierpiałaś przez nich". |
|
Nie odpowiedziała. |
|
Ciągle płakała, a potem spojrzała prosto na mnie: "Wynocha! |
|
Oszukałeś mnie, żebyś mógł zabić moich rodziców. |
|
Daj mi spokój, pozwól, żebym opłakała swoich rodziców. |
|
Zabijanie nie było rozwiązaniem". |
|
Zdziwiłem się. |
|
"Nie rozumiem. |
|
Czy już zapomniłaś, co ci zrobili? |
|
Zasługiwali na śmierć. |
|
Ja zrobiłem to wszystko dla nas dwojga". |
|
Dziewczyna krzyczała: "WYNOŚ SIĘ". |
|
Siła jej krzyku wypchnęła mnie z domu. |
|
Odszedłem i już nie wróciłem. |
You need LangCorrect Premium to access this feature.
Go Premium