Wydaje mi się to dobrym pomysłem w czasach, w których jesteśmy coraz bardziej oddzieleni, zwłaszcza dla starych ludzi, którzy niestety są często zaniedbani przez społeczeństwo.

"dobrym pomysłem" zamiast "dobry pomysł"
Powtarza się słowo "który" - można by to sformułować w ten sposób:
Wydaje mi się to dobrym pomysłem w czasach, w których jesteśmy coraz bardziej oddzieleni, zwłaszcza dla starych ludzi, niestety często zaniedbywanych przez społeczeństwo.

Przymiotnik "oddzieleni" jest OK, zamiennie w tym kontekście można użyć: osamotnieni, wyobcowani, odizolowani

W Krakowie, gdy czujesz się samotnie, możesz usiadaćsc na ławkęce i poczekać na kogoś, kto ma ochotę pogadać z tobą.

Te ławki (nazwane „gaduławki”) mają na sobie napis po polsku, hebrajsku i angielsku, który wyjaśnia, że możesz tam usiadać, by ąść i poczekać na nieznajomego, który ma ochotę pogadać z kimś nowym.

Organizacja „Gaduławka” miała świetny pomysł.

Nie ma błędu, ale rozważyłbym użycie czasu teraźniejszego: Organizacja „Gaduławka” ma świetny pomysł. Wprawdzie pomysł musiał się pojawić przed implementacją, czyli w czasie przeszłym, ale rozumiem, że ławki nadal działają. Czas przeszły byłby uzasadniony gdybyś opisywał proces instalacji, albo gdyby kontrastowało to z teraźniejszością, n.p. kiedyś był dobry pomysł, a teraz z pomysłu nici. ("Nici z tego" to idiom znaczący nic z tego nie wyszło).

W Krakowie, gdy czujesz się samotnie, możesz siadać na ławkę i czekać na kogoś, kto ma ochotę gadać z tobą.

Znowu, bez błędów gramatycznych, ale sugeruję rozważenie zmiany aspektu czasowników, n.p. w ten sposób: W Krakowie, gdy czujesz się samotnie, możesz siąść na ławce i czekać na kogoś, kto ma ochotę z tobą pogadać.

"Siąść na ławce" jest częstsze niż "siąść na ławkę".

Wydaje mi się to dobry pomysł w czasach, w których jesteśmy coraz bardziej oddzieleni, zwłaszcza dla ludzi starych ludzi, którzy niestety są często zaniedbani przez społeczeństwo.

Rozważ "zaniedbywani" zamiast "zaniedbani".

"Starzy ludzie" lekko pachnie ageizmem, można użyć synonimów. Nawet użycie stopnia wyższego (ludzi starszych) złagodziłoby wymowę.

Raczej "ludzi starych" a nie "starych ludzi", bo przymiotnik "stary" kategoryzuje ludzi, ale reguły umieszczania przymiotników przed lub po rzeczowniku nie są proste i jest tu duża dowolność.