Anerneq's avatar
Anerneq

April 15, 2020

0
Amnezja

Było ciemno. Leżałam na drodze pustej ulicy i głowa mnie boliła. Oj, ten ból! Co się stało? Dotknęłam głowy i zdałam sobie sprawę, że straciła krew. Krzyczałam o pomoc, ale nikt nie odpowiedział. Byłam sama, zupełnie sama. Postarałam się wstać, ale byłam bardzo słaba i nie mi się udało. Czułam się, jakbym umarła, a potem urodziłabym od nowa. Wreszcie ktoś mnie zobaczył i pomógł. To był stary mężczyzna. Pomógł mnie iść do jego samochodu i jechać razem do szpitalu. "Jak masz na imię" spytał, ścigając się autem. W tamtej chwile zdałam sobie sprawę, że nic nie pamiętałam już. "Z-zapomniałam" odpowiedziałam i zapłakała. Nie byłam już nikim, moje życie w mgnieniu oka zostało wymazane. Całe życie znikło, jakby nigdy nie było bez ostrzeżeń ani śladu.

[TEKST Z KOREKTAMI]

Było ciemno. Leżałam na środku pustej ulicy i bolała mnie głowa. Oj, ten ból! Co się stało? Dotknęłam głowy i zdałam sobie sprawę, że leciała mi krew. Krzyczałam o pomoc, ale nikt nie odpowiedział. Byłam sama, zupełnie sama. Próbowałam wstać, ale byłam bardzo słaba i mi się nie udało. Czułam się, jakbym umarła, a potem urodziła na nowo. Wreszcie ktoś mnie zobaczył i pomógł. To był stary mężczyzna. Pomógł mnie dojść do jego samochodu i pojechaliśmy razem do szpitala. "Jak masz na imię?" spytał, pędząc autem. W tamtej chwili zdałam sobie sprawę, że nic jużnie pamiętałam. "Z-zapomniałam" odpowiedziałam i rozpłakałam się. Nie byłam już nikim, moje życie w mgnieniu oka zostało wymazane. Całe życie znikło, bez śladu ani ostrzeżenia, jakby go nigdy nie było.

Corrections

Amnezja

Było ciemno.

Leżałam na dśrodzeku pustej ulicy i głowbolała mnie boliłgłowa.

Nie wiem, co chciałeś powiedzieć przez "na drodze [ulicy]".

Oj, ten ból!

Co się stało?

Dotknęłam głowy i zdałam sobie sprawę, że straleciała mi krew.

Krzyczałam/Wołałam o pomoc, ale nikt nie odpowiedział.

O pomoc raczej się woła. Można "krzyczeć, wołając o pomoc".

Byłam sama, zupełnie sama.

Postarałam sięróbowałam wstać, ale byłam bardzo słaba i nie mi się nie udało.

Przeczenie "nie" w większości przypadków powinno stać przy czasowniku.

Czułam się, jakbym umarła, a potem urodziłabym od nowa/na nowo/znów.

Forma "od nowa" w tym kontekście mi się nie podoba. Lepiej brzmi "na nowo".

Wreszcie ktoś mnie zobaczył i pomógł.

To był stary mężczyzna.

Pomógł mnie iść/dojść do jego samochodu i pojechaćliśmy razem do szpitalua.

"Jak masz na imię"?", spytał, ścigając siępędząc autem.

W tamtej chwilei zdałam sobie sprawę, że nic już nie pamiętałam już.

"Z-zapomniałam", odpowiedziałam i zapłakałam/rozpłakałam się.

"Rozpłakałam się" brzmi bardziej naturalnie i współcześnie. "Zapłakałam" pasuje bardziej do poezji, ewentualnie niektórych rodzajów piosenek.
"Rozpłakanie się" jest też bardziej intensywne niż "zapłakanie".

Nie byłam już nikim, moje życie w mgnieniu oka zostało wymazane.

Całe życie znikło bez śladu ani ostrzeżenia, jakby go nigdy nie było bez ostrzeżeń ani śladu/jakby nigdy nie istniało.

Anerneq's avatar
Anerneq

April 15, 2020

0

Hej, dziękuję bardzo. Mam nadzieję, że u ciebie wszystko w porządku.
Mam pytanie: jaka jest różnica między "starać się" a "próbować"?

Morela's avatar
Morela

April 15, 2020

0

Różnica jest bardzo subtelna, więc właściwie może tu być i "starałam się" i "próbowałam" (raczej w formie niedokonanej, bo cel nie został osiągnięty, a "staranie"/"próbowanie" trwało jakąś chwilę, choćby krótką). W tym kontekście, moim zdaniem, bardziej jednak pasuje "próbowałam". Dla mnie "starać się" ma raczej zastosowanie wtedy, gdy masz jakieś zadanie do wykonania i robisz wszystko, co potrafisz, żeby to zadanie wykonać jak najlepiej. Inaczej mówiąc, "staranie" jest przewidziane i zaplanowanie. "Próbować" ma znaczenie bardziej ogólne jako podjęcie wysiłku w celu zaradzenia jakiejś sytuacji, ale bardziej pasuje do sytuacji nagłych, czynności jednorazowych lub krótkich.

"Jak masz na imię" spytał, ścigając się autem.


"Jak masz na imię"?", spytał, ścigając siępędząc autem.

Amnezja


This sentence has been marked as perfect!

Było ciemno.


This sentence has been marked as perfect!

Leżałam na drodze pustej ulicy i głowa mnie boliła.


Leżałam na dśrodzeku pustej ulicy i głowbolała mnie boliłgłowa.

Nie wiem, co chciałeś powiedzieć przez "na drodze [ulicy]".

Oj, ten ból!


This sentence has been marked as perfect!

Co się stało?


This sentence has been marked as perfect!

Dotknęłam głowy i zdałam sobie sprawę, że straciła krew.


Dotknęłam głowy i zdałam sobie sprawę, że straleciała mi krew.

Krzyczałam o pomoc, ale nikt nie odpowiedział.


Krzyczałam/Wołałam o pomoc, ale nikt nie odpowiedział.

O pomoc raczej się woła. Można "krzyczeć, wołając o pomoc".

Byłam sama, zupełnie sama.


This sentence has been marked as perfect!

Postarałam się wstać, ale byłam bardzo słaba i nie mi się udało.


Postarałam sięróbowałam wstać, ale byłam bardzo słaba i nie mi się nie udało.

Przeczenie "nie" w większości przypadków powinno stać przy czasowniku.

Czułam się, jakbym umarła, a potem urodziłabym od nowa.


Czułam się, jakbym umarła, a potem urodziłabym od nowa/na nowo/znów.

Forma "od nowa" w tym kontekście mi się nie podoba. Lepiej brzmi "na nowo".

Wreszcie ktoś mnie zobaczył i pomógł.


This sentence has been marked as perfect!

To był stary mężczyzna.


This sentence has been marked as perfect!

Pomógł mnie iść do jego samochodu i jechać razem do szpitalu.


Pomógł mnie iść/dojść do jego samochodu i pojechaćliśmy razem do szpitalua.

W tamtej chwile zdałam sobie sprawę, że nic nie pamiętałam już.


W tamtej chwilei zdałam sobie sprawę, że nic już nie pamiętałam już.

"Z-zapomniałam" odpowiedziałam i zapłakała.


"Z-zapomniałam", odpowiedziałam i zapłakałam/rozpłakałam się.

"Rozpłakałam się" brzmi bardziej naturalnie i współcześnie. "Zapłakałam" pasuje bardziej do poezji, ewentualnie niektórych rodzajów piosenek. "Rozpłakanie się" jest też bardziej intensywne niż "zapłakanie".

Nie byłam już nikim, moje życie w mgnieniu oka zostało wymazane.


This sentence has been marked as perfect!

Całe życie znikło, jakby nigdy nie było bez ostrzeżeń ani śladu.


Całe życie znikło bez śladu ani ostrzeżenia, jakby go nigdy nie było bez ostrzeżeń ani śladu/jakby nigdy nie istniało.

[TEKST Z KOREKTAMI]


Było ciemno.


Leżałam na środku pustej ulicy i bolała mnie głowa.


Oj, ten ból!


Co się stało?


Dotknęłam głowy i zdałam sobie sprawę, że leciała mi krew.


Krzyczałam o pomoc, ale nikt nie odpowiedział.


Byłam sama, zupełnie sama.


Próbowałam wstać, ale byłam bardzo słaba i mi się nie udało.


Czułam się, jakbym umarła, a potem urodziła na nowo.


Wreszcie ktoś mnie zobaczył i pomógł.


To był stary mężczyzna.


Pomógł mnie dojść do jego samochodu i pojechaliśmy razem do szpitala.


"Jak masz na imię?"


spytał, pędząc autem.


W tamtej chwili zdałam sobie sprawę, że nic jużnie pamiętałam.


"Z-zapomniałam" odpowiedziałam i rozpłakałam się.


Nie byłam już nikim, moje życie w mgnieniu oka zostało wymazane.


Całe życie znikło, bez śladu ani ostrzeżenia, jakby go nigdy nie było.


You need LangCorrect Premium to access this feature.

Go Premium