July 5, 2020
Estamos de vuelta con nuestro programa cotidiano. Hoy queremos anunciar que tenemos un nuevo miembro de la familia que es la última persona que se ha incorporado al equipo y que nos ayudará con todo tema de la publicidad para nuestro canal. Quisimos grabar un segmento de audio hace un año atrás pero obtener el permiso para pasarlo nos demoró varios meses. Ahora que lo tenemos grabado, vamos a pulirlo un poco antes de que lo subieramos. Gracias a todos ustedes y no se olviden que pueden tomar contacto con nosotros por nuestros redes sociales.
July 5, 2020
A friend of mine quit her office work and started the cafe business.
In the menu of her cafe, mainly healthy food and drinks are included. But not only food service, she's going to make the cafe community-based multipurpose so that she and the area residents can have various kinds of events using the space in the cafe as well.
In Saturday afternoon(yesterday), I provided a hand massage to the customers in the cafe. Another friend provided a fortune-telling by Tarot.
One of the customer requested the friend as the cafe owner to have a meetup for language learners and an event for visitors from other countries to join easily.
I suggested that she should place an ad on the internet that the cafe is a place where overseas tourists can easily ask for the directions and talk about anything when they are in trouble while they stay in Tokyo.
The cafe just opened.
I'm excited when I think what the cafe will be like 😁
July 5, 2020
Dzisaij jest Dzień Niepodległości Stanow Zjednoczonych. Pojechałam poza miasto do domu mojej ciocia. Zjedliśmy kolację na werandzie, słuchając muzyki na radio. Kiedy zrobiło się ciemno, odpaliłyśmy fajerwerk. Mieliśmy też ognisko i robiliśmy s'mores. To był pierwszy raz że widziałem moją rodzinę od lutego. Przez kilka minut mogłam rozmawiać po polsku z moją babcią.
July 5, 2020
July 5, 2020
Je suis étudiant d'UNLV à Las Vegas. Je suis dans ma troisième année scolaire. J'étudie les sciences politiques et la médecine. Maintenant, je sais pas ce que je veux devenir. Peut-être un médecin ou un fonctionnaire. Mon plus grand but est d'aider des gens qui ont besoin d'aide et voyager partout dans le monde. Dans mon université, je suis réceptionniste dans l'école de musique. J'aime beaucoup mon boulot parce que j'ai des patrons et des collègues qui s'entendent très bien. C'est un bon environment ! À cause de la pandémie, je dois suivre des cours en ligne. Ce sera très difficile pour mes cours de sciences, mais je trouverai une façon. Mon université me manque !
July 4, 2020
Gestern habe ich Hamilton, ein Film von einem Musical mit meiner Familie geschaut. Wir haben ihn geschaut, weil mein Vater das Musical wirklich gemocht hat. Es ist ein Musical über ein amerikanischer Politiker in der 1770er, Alexander Hamilton. Ich habe es allgemein gut gefunden. Die Schauspieler waren alle talentiert, aber Leslie Odom, Jr., Philipa Soo, und Jonathan Groff waren besonders gut. Meine Lieblingslieder waren "Wait For It", "Helpless", und "What Did I Miss". Aber es war sehr lang (über 2 Stunden) und die Leider klingt alle sehr ähnlich zu mir. Auch ich mag Lin-Manuel Mirandas Stimme nicht. Er ist ein guter Rapper, aber kein guter Sänger, denke ich.
July 4, 2020
Heute ist es sehr heiß. Das Leben ist super interessant. Manchmal beschwert man sich über die Kälte und manchmal über die Wärme. Dadurch geht das Leben weiter. Man folgt immer seinen Zielen. Man hat das Gefühl, dass wenn man ein Ziel erreicht, wird man bestimmt froh sein. Obwohl man sein Ziel erreicht, wird man nicht glücklich sein. Deshalb versucht man weiter und weiter, andere Ziele zu erreichen.
Eines Tages wacht man auf und fühlt sich sehr alt. Man denkt darüber nach, warum man sich so angestrengt hat, um sinnlose Ziele zu erreichen. Das Leben ist sehr interessant und gleichzeitig traurig.
July 4, 2020
Aujourd'hui je suis très contente en fait je ne sais pas pourquoi mais pour être honnête je me sens bien pendant le confinement.
Beaucoup de gens n'aime pas ce temps mais à mon avis je pense qu'il est le mieux temps pour développer moi-même et réfléchi de ma vie.
Au début de la confinement, j'étais un peu triste parce que j'ai eu rentré chez moi d'école. Quelque fois tu me manques mes amies. Mais je trove ce temps pour être très paixable et calme.
July 4, 2020
July 4, 2020
L'année dernière, je suis allée en Italie avec ma mère. Nous étions là pendant deux semaines et nous avons visité Milan, Venise, Vérone, Florence et Rome. J'aime beaucoup voyager et nous faisions plusieurs de choses tous les jours, je suis été vraiment fatiguée, mais pour une bonne raison ! Ma ville préférée que j'ai visité dans cette voyage est Florence, je ne sais pas expliquer pourquoi -- je crois que Venise est la plus belle, et à Rome on a visité les plus intéressants monuments touristiques, mais à Florence, je simplement me suis sentie heureuse et ravie de tout voir. J'étais très triste de partir, et j'aimerais y retourner un jour.
July 4, 2020
Heute ist Samstag und ich muss etwas zugeben, ich habe Deutsch nicht gelernt.
Normalerweise lese ich oder schaue ich etwas , wie zum Beispiel Tagesschau, um Deutsch zu üben. Aber heute habe ich
mir die Zeit vorm Computer vertrieben. Ich muss einfach weniger Zeit vorm Computer verbringen und stattdessen mehr Zeit mit meiner Frau verbringen.
July 4, 2020
L’Indonésie est un gigantesque pays et par conséquent, la large gamme de cultures régionales. Malgré la diversité culturelle, il existe une sagesse locale que presque tous les Indonésiens de toutes origines embrassent, quoique différemment : pamali. En un mot, cela signifie « tabou ». Ce terme provient du sundanais, la langue parlée dans la partie occidentale de l’île de Java. Bien qu’il y ait le mot dans chaque langue régionale de l’Indonésie pour décrire ce concept, celui du sundanais a été nommé comme l’expression générale, et pamali est désormais utilisé partout dans le pays. J’aimerais spéculer que la décision de choisir le mot sundanais parmi d’innombrables autres choix se justifie par le fait que pamali se trouve dans un texte ancien datant du XVIe siècle, et il pourrait être encore plus vieux que ça. Autrement dit, l’âge de pamali justifie que cette notion soit profondément ancrée dans la vie indonésienne depuis longtemps.
Même si le concept de tabou n’est pas unique en Indonésie, les prohibitions qui font partie de pamali peuvent être très insolites du point de vue occidental, voire pour les Indonésiens eux-mêmes. Afin de les comprendre, nous devons penser comme les ancêtres… et logiquement. Par exemple, d’après pamali, si on est assis devant une porte, l’amour de sa vie ne viendra pas facilement. Beaucoup d’adolescents étaient intimidés, mais aujourd’hui nous croyons que ce tabou a pour but de rappeler tout le monde qu’en se mettant devant une porte, on bloque le passage. Puis, pamali interdit de se couper les ongles la nuit. Si vous pensez que cette interdiction est basée sur le mysticisme, vous avez tort. Les auteurs de pamali étaient les gens qui ont vécu il y a quelques siècles. À leur époque, il n’y avait ni électricité ni coupe-ongles. Alors, ce fut un travail risqué à faire dans le noir. Ensuite, selon pamali, il faut qu’on ne passe pas trop de temps aux toilettes. Dans ce cas, nous pouvons constater que les valeurs indonésiennes sont marquées par celles de la Chine et l’Inde. Dans ces deux pays, il est notoire que l’aura négative d’une maison émane souvent de ses toilettes. Toutefois, j’ai une explication plus sensée. Encore maintenant, dans les régions reculées en Indonésie, beaucoup de villages ne disposent pas de toilettes convenables et les villageois doivent donc les partager d’entre eux. Si on reste longtemps aux toilettes, les autres devront l’attendre. Je pense que nos ancêtres se sont inspirés de situations similaires.
Contrairement à leurs parents, les jeunes Indonésiens sont de moins en moins réticents à délaisser pamali. Pour beaucoup d’entre eux, il n’y a plus de raison de se conformer à ces « règles » contraignantes qui perdent du terrain au fur et à mesure que le monde se modernise. Pourtant, il y a également ceux qui le gardent en tant que souvenirs des temps anciens.
July 4, 2020
Elszórt jegyzetek
Carme Junyent átviszgál néhány előítéletet a nyelvről
Elválltam azt az elkötelezettséget, hogy a júniusi cikket én írjam meg, és mivel nem voltak semmi ötleteim, kértem segítséget a Twitteren. Egyesek azt javasolták, hogy a tudás karantén alatti helyzetéről írjak, de ezt az ötletet nem fogadtam el, mert szerintem nem tudok hozzáadni semmi újat ehhez a témához. Nem fogok írni se a katalán nyelvről, mert nem vagyok szakértője a témának (nem, ez nem álszerénység).
Sokan összekeverik a nyelvész munkáját a filológussával. Amikor magyarázom a különbséget a diákaimnak, azzal kezdem, hogy mindkinek más a célja: a nyelvészet a nyelvi rendszereket kutatja, a filológia pedig egy adott nyelvvel foglalkozik.
July 4, 2020
In letzter Zeit bin ich ein bisschen traurig, weil viele Dingen in meine Leben sind nicht so gut. Wo soll ich anfang? Ich bin nicht so gut an der Uni, vielleicht weil ich nicht interresiere mich für viele Themas, aber ich weiss es nicht weil studiere sehr viel aber manchmal ich mache nicht großartig. Ich fühle mich als ob ich könnte viel besser sein aber ich weiß es nicht. Ich versuche mein Bestes aber es ist nicht genug, glaube ich. Ich habe kein Geld, deshalb bin ich sehr besorgt. Ich arbeite einen Teilzeitjob, wo ich verdiene nicht genug Geld und ich hasse mein Job. Jedoch, ich muss arbeiten, da ich Geld brauchen. Ich studiere Sprachen aber nicht genug, ich habe Zeit jetzt aber ich muss also programmieren lernen, weil ich ein besser Job will. Das Schlimmste ist, meine Freundin lebt in einem anderen Land und ich vermisse ihr sehr, sehr viel. Wir sprechen mit einander jeder Tag aber es ist sechs Monate seit wir uns getreffen haben. Aufgrund des Virus, wir sind sehr besorgt, wir in December einander nicht sehen könnte. Ich glaube wir kann treffen in December aber ich weiß es nicht genau und das macht mich traurig. Ich sehne mich nach ihr jeden Tag. Sie gibt mir die Hoffnung, die ich brauche, wenn ich mich schlecht fühle.
July 4, 2020
Am Dienstag sind mein Mann und ich nach Italien gefahren und wir haben die Stadt Udine besucht. Anders als Österreich müssen die Leute in Italien die Masken noch tragen, wenn sie entweder im Stadtzentrum oder in einem Gebäude sind. Aber alle die Geschäfte und Läden scheinen geöffnet zu sein. Zuerst sind wir durch die Stadt spazieren gegangen und wir haben Fotos vom Zentrum und einer Kirche gemacht.
Nach unserem Spaziergang sind wir in ein japanisches Restaurant gegangen. Ich weiß, es klingt komisch, weil wir in Italien waren. Aber mein Mann hat früher in dieser Stadt gewohnt und er hat mir erzählt, dass wir zu diesem Restaurant gehen müssen. Ich hatte Lachs mit Teriyaki-Sauce bestellt und das war das beste Fisch, das ich in meinem Leben hatte. Ich war sehr beeindruckt und jetzt weiß ich, warum er mich zu diesem Restaurant gebracht hat!
Als Nächstes haben wir ins Café gesessen. Ich trinke Kaffee nicht gern, also ich hatte nur ein Glas Wasser und er hat eine Cappuccino. Anschließend sind wir in ein italienisches Restaurant gegangen, um Pizza zu essen. Um ehrlich zu sein ist die Pizza in Österreich nicht gut. Ich komme aus eine italoamerikanische Gegend in den USA, deshalb bin ich an gutes italienisches Essen gewohnt, aber hier in Österreich hatte ich für eine Weile nichts Besonderes. Diese Pizza war aber wirklich gut und ich war deswegen sehr fröhlich!
Als Letztes sind wir in Einkaufszentrum gegangen. Die italienische Supermärkte haben sehr gute Trüffelchips, deshalb haben wir drei Säcke gekauft. Dort haben wir auch Eis gegessen. Ich hatte eine Kugel Keks und eine Kugel Stracciatella und er hatte eine Kugel Schwarzwald und eine Kugel Marshmallow. Wir haben ein bisschen Zeit verbracht, nach Kleidung zu suchen, aber ich war sehr müde, deshalb haben wir uns entschieden, zurückzufahren. Insgesamt war es ein lustiger Ausflug.
July 4, 2020
Prompt: Travel
Traduction : Voyage
Je pense que voyager jeune est trés important pour leur développement. Par rencontre nouveau peuples et différentes cultures on développe un grandeur appréciation pour le monde et les gens dedans. Honnêtement, quand j'etais un jeune gamine, j'ai pas de connaisance aux peuples d'autres pays. Pourtant, entre l'âges de dix-neuf et vingt, je prendais des temps pour visiter beaucoup de pays dans le moyen-Orient et l'Asie. Ces pays sont trés different que d'ou j'habite. Je pense que mon expérience visiter ces pays a me favoriser un grandeur sentiment d'empathie. D'ailleurs, il a été crucial pour mon développement au personne.
July 4, 2020
July 4, 2020
July 4, 2020
July 4, 2020
My first language is Russian and I speak it all my life. However, being a Kazakh ethnically, I also should know Kazakh language as well. Unfortunately, I know it worse than I know English. In terms of vocabulary and expressing myself. I can understand when someone speaks it, but it's hard for me actually speak it. Therefore, I decided to improve it to a decent level. I've started from learning basic words, and I was surprised how many simple words I actually didn't know. There is a list of 625 basic words, and when I look through it in English, I found out that I didn't know only 10-15 words from it. In Kazakh, I barely know a half of those words. I also have to learn it for my master's degree. It's kind of weird to learn one of your native languages as if it was a foreign language. I hope being inside the environment of the language helps me to improve faster.
July 4, 2020
Ich habe eine Reportage mit einer Frau, die heißt Stefani gehört. Sie wohnt mit ihrer Familie in Dresden. Sie ist die Mutter von drei Kinder und sie arbeitet selbständig. Sie ist die Unternehmerin von einer Stoffwinkeln Firma. Vor Kinder kriegen, ihre Karier war äußerst wichtig für sie. Nach sie eine Mutter gewesen ist, sind Kinder wichtiger für sie geworden. Sie möchte ein gutes und ordentliches Familienleben haben. Im Interview, hat sie über ihre Alltag im Detail erzählt. Als zum Beispiel, es ist besonders wichtig, dass jeden Morgen und Abend die ganze Familie zusammen an der Tisch setzen oder die Kinder ins Bett zu begleiten. Wenn ich mich an meiner Kind erinnere, das Familienlaben war ganz unterschiedlich im Vergleich zu Stefani’s Familie. Jede hatte verschieden Plänen am Tag, also es war sehr schwer alle zusammen Zeit zu verbringen. Trotzdem fühlte ich mich damals noch angenehm, weil ich mit der Leute die ich liebe gewohnt habe.
July 4, 2020
I'm going to talk about my home town. I live in Suita city in Osaka prefecture, which is said a comfortable city to live in. I think that's because there are good transport links and it is calm. Additionally, there is the first Asahi beer factory in this city. That's why everyone who lives in this city loves it. Of course, I love it too.
July 4, 2020
Heute Abend werden wir zu unseren Freunden gehen. Sie wohnen gerade auf der gegenüberliegenden Seite vom Berg. Es ist ein schönes Dorf, das über dem ganzen Tal steht.
Unsere Freunde züchten Schafe und werden uns herumführen. Das Interesse daran ist, dass sie in Italien leben und wir in der Schweiz. Die Grenze ist nur fünf Minuten von unserer Wohnung. Für mich ist das unheimlich. Als ich in den USA aufgewachsen bin, konnte ich fünf Stunden fahren und noch im gleichen Staat sein.
July 4, 2020
July 4, 2020
Jag kan inte komma ihåg första gången jag gick på en konsert. Jag kan dock komma ihåg en konsert jag gick till när jag var mycket ung. Jag bor i Australien så det finns många berömda konserter runt landet. De flesta är vanligtvis i det berömt operahuset i Sydney som ligger i New South Wales. Staten jag bor i är Victoria. Min familj och jag körde till Sydney från vår stad på morgonen från Bendigo på en åtta timmars resa med våra vänner.
Ett par dagar efter vi kom gick vi till operahuset för en konsert som handlade om australiska aboriginal drömtid historier. Vi tittade på en vacker dans medan historien berättades av berättare på scenen. Det fanns en orkester som spelade under föreställningen. Jag tyckte det var riktigt tråkigt så jag sov för mycket av föreställningen. Efter konserten avslutade gick vi utanför för bilder. Jag tyckte att operahuset i Sydney var en mycket vacker byggnad så ville jag att ta många bilder. Senare gick vi till Sydney hamnbron som var ett annat väldigt berömt landmärke i staden. Jag ville att gå upp bron till toppen men mina föräldrar sa till mig att vi hade andra saker att göra. Jag har inte varit tillbaka till Sydney sedan den resan men jag skulle gärna gå när pandemin är över.
Jag tror dock att Melbourne fortfarande är en bättre stad. Melbourne är Australiens kulturhuvudstad och det är Australiens bästa stad. Jag tycker att Melbourne är världens bästa stad men Sydney är också en mycket trevlig stad. Sydney kanske har mer berömda landmärken men det kommer aldrig att bli lika bra som Melbourne. Jag skulle dock välja Melbourne över Sydney varje dag. Bättre stad och bättre väder (fyra årstider på en dag!). Vad skulle man hata åt det?
(Jag försökte att använda mindre kommatecken i den här uppsatsen men jag är fortfarande lite förvirrade över när jag ska lägga verbet före pronomen. Känner nån när jag ska göra det och när jag inte ska göra det? Tack så mycket på förhand! :D)