nicokdo's avatar
nicokdo

Nov. 30, 2021

0
เกี่ยวกับทีวีーOf television

ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ

เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วย

เจ็ดปีที่ผ่านมาเมื่อผมย้ายบ้านถึงปารีสเพื่อเรียนหนังสือผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้นผมสำนึกว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้

หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง

ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน

ตั้งแต่สมัยที่ผมเลิกดูทีวี ผมมีเวลาเพื่อกิจกรรมที่มีประโยชน์มากกว่าติดทีวี


<p>When I was a child, I really loved television, so much that I would almost watch it day and night. Sometimes I even watched it all day long, sat still in a sofa, not even budging. Every time I remember these days I feel a tremendous fear and I cannot refrain myself from sighing at amount of the time I wasted.<br><br>For this reason, television was a poison for me at that time as I did not learn anything; moreover when I was intoxicated by television I was daily exposed to such quantity of inane advertisements.<br><br>Seven years ago, as I moved to Paris to study at university I suddenly did not have a television any more, and at that time I realised how bootless it had been until now.<br><br>Several years ago someone phoned me to attempt to sell me some kind of product for television: that person thus tried to promote the purchase of valueless things I did not require at all. He enquired whether I had a television and what I did in my free time.<br><br>I simply reply that I did not have any and that I would prefer to read books or practise languages in my free time, which seemed to have really surprised him.<br><br>Since the day I stopped watching television I have more time for more beneficial activities than being addicted to television.</p>
<p>&nbsp; &nbsp; &nbsp;</p>
<p>&nbsp; &nbsp; &nbsp;</p>

&nbsp;


&nbsp;


&nbsp;

Corrections

เกี่ยวกับทีวีーOf television

ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าๆ แบบที่เกือบอยากดูทุกวันเช้าทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งๆบนโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักทีขยับตัวเลยสักนิด ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดี่ถอนหายใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะกับเรื่องเปล่าประโยชน์

เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษภัยเงียบสำหรับผมในสมัยนั้นที่เพราะผมไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อเลย แถมตอนทื่ผมติดทีวี ทุกวันผมก็ดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วยปัญญาอ่อนไปก็เยอะ

เจ็ดปีที่ผ่านมาเมื่อก่อนผมย้ายบ้านถึงไปที่ปารีสเพื่อเรียนหนังสือตอนนั้นผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้น ทำให้ผมสำนึกได้ว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้

หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องมีทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง

ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม แน่นอนว่าเขาประหลาดใจแน่นอน

ตั้งแต่สมัยที่ผมเลิกดูทีวี ผมมีเวลาเพื่อกิจกรรมที่มีประโยชน์มากกว่าติดทีวี

ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบ(1. มาก) แทบจะอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน (2. หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที) ทุกครั้งที่(3.-)ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่า(4. มัน)(5. น่าสะพรึงกลัว) (6. ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ)

1. มากมาย = จำนวนมากมาย (large in number)
2. นั่งจมอยู่บนโซฟาไม่ขยับเขยื้อนไปไหน ก็เป็นตัวเลือกที่ดี
3. จะ ให้ความหมายของอนาคต ซึ่งไม่ใช้ในประโยคเงื่อนไข
4. คิดว่าถ้าใส่คำว่า มัน ก็น่าจะดีนะ (no subject feels a bit unnatural)
5. น่าสะพรึงกลัว is like scary as if you would actually fear it. But I couldn't find any more fitting words, so สะพรึงกลัว probably works.
Combining it together as 6. would work too.
6. ทุกครั้งที่ผมคิดถึงสมัยนั้น ผมก็รู้สึกอดเสียดายไม่ได้ที่ได้เสียเวลาเปล่าไปเยอะแยะ

เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วย

เจ็ดปีที่ผ่านมาแล้วเมื่อผมย้ายบ้านถึงปารีสเพื่อเรียนหนังสือผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้นผมสำนึกว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้

เจ็ดปีที่ผ่านมา = Since 7 years ago, In the span of 7 years that have passed

หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง

แต่ "ที่ผ่านมา" ตรงนี้ใช้ได้ เพราะบ่งบอกเวลาที่ไม่ชัดเจนในหลายปีที่ผ่านมา
ที่ผมไม่จำเป็น หรือที่ผมไม่จำเป็นต้องใช้ ก็ได้

ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน

ตั้งแต่สมัยที่ผมเลิกดูทีวี ผมมีเวลาเพื่อกิจกรรมที่มีประโยชน์มากกว่าติดทีวี

Feedback

ยินดีที่ได้ทำกิจกรรมที่มีประโยชน์หลาย ๆ อย่างครับ

ตั้งแต่สมัยที่ผมเลิกดูทีวี ผมมีเวลาเพื่อกิจกรรมที่มีประโยชน์มากกว่าติดทีวี


This sentence has been marked as perfect!

This sentence has been marked as perfect!

เกี่ยวกับทีวีーOf television


This sentence has been marked as perfect!

ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วย เจ็ดปีที่ผ่านมาเมื่อผมย้ายบ้านถึงปารีสเพื่อเรียนหนังสือผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้นผมสำนึกว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้ หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน ตั้งแต่สมัยที่ผมเลิกดูทีวี ผมมีเวลาเพื่อกิจกรรมที่มีประโยชน์มากกว่าติดทีวี


ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่อยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว แล้วเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ


เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาไร้ประโยชน์มากมายเหลือเกินด้วย


เจ็ดปีที่ผ่านมาเมื่อผมย้ายบ้านถึงปารีสเพื่อเรียนหนังสือผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้นผมสำนึกว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้


เจ็ดปีที่ผ่านมาแล้วเมื่อผมย้ายบ้านถึงปารีสเพื่อเรียนหนังสือผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้นผมสำนึกว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้

เจ็ดปีที่ผ่านมา = Since 7 years ago, In the span of 7 years that have passed

เจ็ดปีที่ผ่านมาเมื่อก่อนผมย้ายบ้านถึงไปที่ปารีสเพื่อเรียนหนังสือตอนนั้นผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้น ทำให้ผมสำนึกได้ว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้

หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง


ผมตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน


ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจที่เสียเวลาเปล่าเยอะแยะ


หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง


หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง

แต่ "ที่ผ่านมา" ตรงนี้ใช้ได้ เพราะบ่งบอกเวลาที่ไม่ชัดเจนในหลายปีที่ผ่านมา ที่ผมไม่จำเป็น หรือที่ผมไม่จำเป็นต้องใช้ ก็ได้

หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องมีทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง

ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน


ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม แน่นอนว่าเขาประหลาดใจแน่นอน

This sentence has been marked as perfect!

ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ


ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบ(1. มาก) แทบจะอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน (2. หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที) ทุกครั้งที่(3.-)ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่า(4. มัน)(5. น่าสะพรึงกลัว) (6. ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ)

1. มากมาย = จำนวนมากมาย (large in number) 2. นั่งจมอยู่บนโซฟาไม่ขยับเขยื้อนไปไหน ก็เป็นตัวเลือกที่ดี 3. จะ ให้ความหมายของอนาคต ซึ่งไม่ใช้ในประโยคเงื่อนไข 4. คิดว่าถ้าใส่คำว่า มัน ก็น่าจะดีนะ (no subject feels a bit unnatural) 5. น่าสะพรึงกลัว is like scary as if you would actually fear it. But I couldn't find any more fitting words, so สะพรึงกลัว probably works. Combining it together as 6. would work too. 6. ทุกครั้งที่ผมคิดถึงสมัยนั้น ผมก็รู้สึกอดเสียดายไม่ได้ที่ได้เสียเวลาเปล่าไปเยอะแยะ

ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าๆ แบบที่เกือบอยากดูทุกวันเช้าทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งๆบนโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักทีขยับตัวเลยสักนิด ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดี่ถอนหายใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะกับเรื่องเปล่าประโยชน์

เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วย


This sentence has been marked as perfect!

เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษภัยเงียบสำหรับผมในสมัยนั้นที่เพราะผมไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อเลย แถมตอนทื่ผมติดทีวี ทุกวันผมก็ดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วยปัญญาอ่อนไปก็เยอะ

You need LangCorrect Premium to access this feature.

Go Premium