Nov. 30, 2021
ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ
เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วย
เจ็ดปีที่ผ่านมาเมื่อผมย้ายบ้านถึงปารีสเพื่อเรียนหนังสือผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้นผมสำนึกว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้
หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง
ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน
ตั้งแต่สมัยที่ผมเลิกดูทีวี ผมมีเวลาเพื่อกิจกรรมที่มีประโยชน์มากกว่าติดทีวี
<p>When I was a child, I really loved television, so much that I would almost watch it day and night. Sometimes I even watched it all day long, sat still in a sofa, not even budging. Every time I remember these days I feel a tremendous fear and I cannot refrain myself from sighing at amount of the time I wasted.<br><br>For this reason, television was a poison for me at that time as I did not learn anything; moreover when I was intoxicated by television I was daily exposed to such quantity of inane advertisements.<br><br>Seven years ago, as I moved to Paris to study at university I suddenly did not have a television any more, and at that time I realised how bootless it had been until now.<br><br>Several years ago someone phoned me to attempt to sell me some kind of product for television: that person thus tried to promote the purchase of valueless things I did not require at all. He enquired whether I had a television and what I did in my free time.<br><br>I simply reply that I did not have any and that I would prefer to read books or practise languages in my free time, which seemed to have really surprised him.<br><br>Since the day I stopped watching television I have more time for more beneficial activities than being addicted to television.</p>
<p> </p>
<p> </p>
ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบ(1. มาก) แทบจะอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน (2. หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที) ทุกครั้งที่(3.-)ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่า(4. มัน)(5. น่าสะพรึงกลัว) (6. ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ)
1. มากมาย = จำนวนมากมาย (large in number)
2. นั่งจมอยู่บนโซฟาไม่ขยับเขยื้อนไปไหน ก็เป็นตัวเลือกที่ดี
3. จะ ให้ความหมายของอนาคต ซึ่งไม่ใช้ในประโยคเงื่อนไข
4. คิดว่าถ้าใส่คำว่า มัน ก็น่าจะดีนะ (no subject feels a bit unnatural)
5. น่าสะพรึงกลัว is like scary as if you would actually fear it. But I couldn't find any more fitting words, so สะพรึงกลัว probably works.
Combining it together as 6. would work too.
6. ทุกครั้งที่ผมคิดถึงสมัยนั้น ผมก็รู้สึกอดเสียดายไม่ได้ที่ได้เสียเวลาเปล่าไปเยอะแยะ
เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วย
เจ็ดปีที่ผ่านมาแล้วเมื่อผมย้ายบ้านถึงปารีสเพื่อเรียนหนังสือผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้นผมสำนึกว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้
เจ็ดปีที่ผ่านมา = Since 7 years ago, In the span of 7 years that have passed
หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง
แต่ "ที่ผ่านมา" ตรงนี้ใช้ได้ เพราะบ่งบอกเวลาที่ไม่ชัดเจนในหลายปีที่ผ่านมา
ที่ผมไม่จำเป็น หรือที่ผมไม่จำเป็นต้องใช้ ก็ได้
ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน
ตั้งแต่สมัยที่ผมเลิกดูทีวี ผมมีเวลาเพื่อกิจกรรมที่มีประโยชน์มากกว่าติดทีวี
Feedback
ยินดีที่ได้ทำกิจกรรมที่มีประโยชน์หลาย ๆ อย่างครับ
เกี่ยวกับทีวีーOf television |
ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่อยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว แล้วเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ |
เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาไร้ประโยชน์มากมายเหลือเกินด้วย |
เจ็ดปีที่ผ่านมาเมื่อผมย้ายบ้านถึงปารีสเพื่อเรียนหนังสือผมไม่มีทีวีในทันที ตอนนั้นผมสำนึกว่าทีวีไม่มีประโยชน์จนกระทั่งตอนนี้ เจ็ดปีที่ เจ็ดปีที่ผ่านมา = Since 7 years ago, In the span of 7 years that have passed |
หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง |
ผมตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน |
ตั้งแต่สมัยที่ผมเลิกดูทีวี ผมมีเวลาเพื่อกิจกรรมที่มีประโยชน์มากกว่าติดทีวี This sentence has been marked as perfect! |
ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจที่เสียเวลาเปล่าเยอะแยะ |
หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อของสิ่งของไร้ค่าที่ผมไม่จำเป็นต้องทั้งสิ้น เขาสอบถามผมว่ามีทีวีหรือเปล่าแล้วทำอะไรบ้างในเวลาว่าง หลายปีที่ผ่านมามีคนที่โทรหาผมเพื่อลองขายสินค้าสำหรับทีวี ซึ่งเขาอยากส่งเสริมการจัดซื้อ แต่ "ที่ผ่านมา" ตรงนี้ใช้ได้ เพราะบ่งบอกเวลาที่ไม่ชัดเจนในหลายปีที่ผ่านมา ที่ผมไม่จำเป็น หรือที่ผมไม่จำเป็นต้องใช้ ก็ได้ |
ผมแค่ตอบว่าไม่มี แล้วถ้ามีเวลาว่างผมจะอ่านหนังสือหรือฝึกฝนภาษาของผม เขาประหลาดใจแน่นอน This sentence has been marked as perfect! |
ในวัยเด็กผมชอบดูทีวีมากมาย เท่าที่เกือบอยากดูทุกวันทุกเย็น บางครั้งจะมีเวลาที่ดูทีวีทั้งวัน หยุดนิ่งในโซฟาไม่เคลื่อนไหวสักที ทุกครั้งที่ผมจะคิดถึงสมัยนั้น ผมรู้สึกว่าน่าสะพรึงกลัว ขณะที่อดไม่ได้ทอดถอนใจเสียดายว่าเสียเวลาเปล่าเยอะแยะ ในวัยเด็กผมชอบดูทีวี 1. มากมาย = จำนวนมากมาย (large in number) 2. นั่งจมอยู่บนโซฟาไม่ขยับเขยื้อนไปไหน ก็เป็นตัวเลือกที่ดี 3. จะ ให้ความหมายของอนาคต ซึ่งไม่ใช้ในประโยคเงื่อนไข 4. คิดว่าถ้าใส่คำว่า มัน ก็น่าจะดีนะ (no subject feels a bit unnatural) 5. น่าสะพรึงกลัว is like scary as if you would actually fear it. But I couldn't find any more fitting words, so สะพรึงกลัว probably works. Combining it together as 6. would work too. 6. ทุกครั้งที่ผมคิดถึงสมัยนั้น ผมก็รู้สึกอดเสียดายไม่ได้ที่ได้เสียเวลาเปล่าไปเยอะแยะ |
เพราะเหตุนี้ ทีวีเป็นพิษสำหรับผมในสมัยนั้นที่ไม่ได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง เมื่อติดทีวีทุกวันผมดูโฆษณาโง่เขลามากมายเหลือเกินด้วย This sentence has been marked as perfect! |
You need LangCorrect Premium to access this feature.
Go Premium