Dec. 11, 2021
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศห่างไกลมีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย พลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขเดินเล่นในถนน ครั้งนั้นลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา
<p>Once upon a time, in a faraway country, there was a dog who feared the wind very much. At night, as his master brought him outside for a walk, the wind blew fiercely and roared as a monster agitating its invisible hands.<br><br>In the darkness of that night, the master kept on walking, whenas the dog struggled to fight sightless foes; the canine creature was dueling with some of its innermost fears, deeply hidden in its very soul.</p>
สุนัขกับลมーThe dog and the wind
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วใน ณ ประเทศอันห่างไกล มีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย เป็นอย่างมาก ยามพลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขไปเดินเล่นใบนถนน ครั้งนั้นมีลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษึกทึกครึกโครม ประดุจดั่งปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ในขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขามันกำลังขับเคี่ยงวกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขามัน
สุนัขกับลมーThe dog and the wind
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศห่างไกลมีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย พลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขเดินเล่นในถนน ครั้งนั้นลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา
ขับเคี่ยง >> ขับเคี่ยว
Feedback
Votre thaï est très très bon. Impressionnant!
สุนัขกับลมーThe dog and the wind This sentence has been marked as perfect! This sentence has been marked as perfect! |
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในประเทศห่างไกลมีสุนัขหนึ่งตัวที่หวาดกลัวลมมากมาย พลบค่ำเมื่อเจ้าของพาสุนัขเดินเล่นในถนน ครั้งนั้นลมพัดผ่าน มีเสียงกึกก้องอุโฆษครึกโครม ประดุจดังปีศาจที่โบกมือที่มองไม่เห็น This sentence has been marked as perfect! กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว |
ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน ซึ่งเขาขับเคี่ยงกับความหวาดกลัวที่ลึกซึ้งสุดในจิตวิญญาณของเขา ขับเคี่ยง >> ขับเคี่ยว ในความมืดมิดของยามค่ำนั้น เจ้าของเดินดุ่มต่อไป ในขณะที่สุนัขต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มีตัวตน |
You need LangCorrect Premium to access this feature.
Go Premium