Sept. 17, 2022
Ο Κάφκα και η διατήρηση των έργων
Πριν από ήδη πολύ χρόνο, βρήκα ένα βιβλίο που είχε κάποια έργα του Κάφκα. Δεν είχα καμία ιδέα για τη ζωή και τα κείμενά του, αλλά τότε μου φάνηκε περίεργο ο τίτλος, λοιπόν άρχισα να το διαβάσω.
Όπως σε όλα αυτά τα έργα, υπήρχε πρώτο μια εισαγωγή που εξηγούσε λίγο το γενικό πλαίσιο. Μα αυτές μου φαίνονται πάντα περιττές επειδή είναι πάρα πολύ ακριβείς: ξεκινάνε να μιλήσουνε για πράγματα που απαιτούν ένα επίπεδο γνώσεως απίστευτο αν θέλεις να κατανοήσεις τι λένε (άρα την αγνόησα). Εν πάση περιπτώσει, δεν ήρθα να μιλάω για πόσο μισώ μερικές εισαγωγές.
Το βιβλίο περιείχε τα έργα «Die Verwandlung» και «Brief an den Vater»· πιστεύω ότι υπήρχε ένα τρίτο, μα δε θυμάμαι πια. Διάβασα το πρώτο και μου φάνηκε υπέροχο, και μετά αυτό συνέχισα με την επιστολή στον πατέρα (σε εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα ακόμη πως αυτή δεν ήταν μυθιστόρημα). Βέβαια, δεν άργησα πολύ να το συνειδητοποιήσω αυτό· τότε έπρεπε να διαβάσω την εισαγωγή να καταλάβω τι λεγόταν στο γράμμα...
Το πιο ενδιαφέρον ώμος έρχεται τώρα. Αν δεν το ξέρετε ήδη, η ζωή του Κάφκα ήταν... τραγική, ας πούμε. Του πατέρα του δεν άρεσε το ενδιαφέρον του Κάφκα για την τέχνη και, γενικά, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δείξει πόσο απογοητευμένος ήταν λόγω του γιου του. Εξάλλου, ο Κάφκα δεν ήταν μεγαλόσωμος και δυνατός, που αύξανε επιπλέον την εχθρότητα του πατέρα του.
Αν και έγραψε, δεν κυκλοφορούσε τα έργα του και, επίσης, παρήγγειλε σ' έναν φίλο του να τα κάψει μετά τον θάνατό του. Όταν ήξερε ότι δεν είχε πια πολύ χρόνο, αποφάσισε να γράψει στον πατέρα του, προσπαθώντας όχι τόσο να βρει τη φιλία του, όσο να συμφιλιωθεί με το παρελθόν τους και να βρει κάποια ησυχία. Ο πατέρας όμως δεν του έκανε αυτήν τη χάρη.
Το πιο απίστευτο από όλα αυτά είναι πόσο κοντά ήταν στο να καούν όλα τα κείμενα του Κάφκα (αν και κάηκαν τα περισσότερα): ο φίλος στον οποίον παρήγγειλε να τα κάψει νόμισε πως αυτό δεν ήταν σωστό και αποφάσισε να τα κυκλοφορήσει. Και έτσι είδε ο υπόλοιπος κόσμος τα έργα που επέζησαν.
Αν υπάρχουν περιπτώσεις σαν αυτήν, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν επίσης άλλες στις οποίες υπέροχα έργα χάθηκαν για πάντα. Η ποιότητα των κειμένων είναι βέβαια σημαντική, αλλά αυτά δείχνουν πως η τύχη είναι επίσης απαραίτητη μερικές φορές.
Πριν από ήδη πολύ χρόνοκαιρό, βρήκα ένα βιβλίο που είχε κάποια έργα του Κάφκα.
Γενικά η λέξη «χρόνος» χρησιμοποιείται είτε με την έννοια του έτους (=year):
> Πριν από ένα χρόνο, βρήκα ένα βιβλίο του Κάφκα.
είτε με την έννοια του προσωπικού χρόνου:
> Δεν έχω πολύ χρόνο για να διαβάσω.
> Ο χρόνος μου είναι περιορισμένος.
Τη λέξη «καιρός» τη χρησιμοποιούμε με τη γενικότερη έννοια του χρόνου (=time, times) ή της εποχής (=era).
> Είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο πριν πολύ καιρό (= a long time ago).
> Εκείνον τον καιρό ήμουν ακόμα παιδί. (= Back then, in those days)
Δεν είχα καμία ιδέα για τη ζωή και τα κείμενά του, αλλά τότε μου φάνηκε περίεργος ο τίτλος, λοιπόν κι έτσι άρχισα να το διαβάσζω.
Όπως και σε όλα αυτά τα έργα, υπήρχε πρώτοα μια εισαγωγή που εξηγούσε λίγο το γενικό πλαίσιο.
Το «πρώτα» εδώ είναι επίρρημα.
Μα αυτές μου φαίνονται πάντα περιττές επειδή είναι πάρα πολύ ακριβείς: ξεκινάνε να μιλήσουάνε για πράγματα που απαιτούν ένα επίπεδο γνώσεως απίστευτο αν θέλεις να κατανοήσεις τι λένε (άρα την αγνόησα).
Εν πάση περιπτώσει, δεν ήρθα να μιλάω για το πόσο μισώ μερικέτις εισαγωγές.
Το βιβλίο περιείχε τα έργα «Die Verwandlung» και «Brief an den Vater»· πιστεύω ότι υπήρχε ένα τρίτο, μα δεν το θυμάμαι πια.
Διάβασα το πρώτο και μου φάνηκε υπέροχο, και μετά από αυτό συνέχισα με την επιστολή στον πατέρα (σε εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα ακόμη πως αυτή δεν ήταν μυθιστόρημα).
> [..] (εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα ακόμη πως δεν πρόκειται για μυθιστόρημα)
Βέβαια, δεν άργησα πολύ να το συνειδητοποιήσω αυτό· τότε έπρεπε να διαβάσω την εισαγωγή για να καταλάβω τι έλεγόταν σε το γράμμα...
Το πιο ενδιαφέρον ώμοόμως έρχεται τώρα.
Προσοχή:
(o) ώμος = shoulder
όμως = but, however
Του πατέρα του δεν του άρεσε το ενδιαφέρον του Κάφκα για την τέχνη και, γενικά, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δείξχνει πόσο απογοητευμένος ήταν λόγω του γιου του.
ή:
> Στον πατέρα του Κάφκα δεν άρεσε το ενδιαφέρον του γιου του για την τέχνη, και γενικά, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δείχνει στον γιο του πόσο απογοητευμένος ήταν με αυτόν.
Εξάλλου, ο Κάφκα δεν ήταν μεγαλόσωμος και δυνατός, πράγμα που αύξανε επιπλέον την εχθρότητα του πατέρα του.
ή:
> Εξάλλου ο Κάφκα δεν ήταν ούτε μεγαλόσωμος ούτε δυνατός, κάτι που έκανε τον πατέρα του ακόμα πιο εχθρικό.
Αν και έγραψφε, δεν κυκλοφορούσε τα έργα του και, επίσης, παρήγγειλε σ' έναν φίλο του να τα κάψει μετά τον θάνατό του.
Όταν ήξερε ότι δεν είχε πια πολύ χρόνο, αποφάσισε να γράψει στον πατέρα του, προσπαθώντας όχι τόσο να βρει τη φιλίασυμφιλιωθεί μαζί του, όσο να συμφιλιωθεί με το παρελθόν τους και να βρει κάποια ησυχία.
Το πιο απίστευτο από όλα αυτά είναι πόσο κοντά ήταν στο να καούν όλα τα κείμενα του Κάφκα (αν και κάηκαν τα περισσότερα): ο φίλος στον οποίον παρήγγειλε να τα κάψει νόμισε πως αυτό δεν ήταν σωστό και αποφάσισε να τα κυκλοφορήσει.
Και έτσι είδε ο υπόλοιπος κόσμος τα έργα που επέζησαν.
Αν υπάρχουν περιπτώσεις σαν αυτήν, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν επίσης πολλές άλλες στις οποίες υπέροχα έργα χάθηκαν για πάντα.
Feedback
Ενδιαφέρον. : )
Oct. 7, 2022
Εν πάση περιπτώσει, δεν ήρθα να μιλάω για το πόσο μισώ μερικέτις εισαγωγές.
Μπερδεύομαι πολύ με αυτές τις φράσεις, πότε είναι απαραίτητο το «το»;
Oct. 7, 2022
Του πατέρα του δεν του άρεσε το ενδιαφέρον του Κάφκα για την τέχνη και, γενικά, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δείξχνει πόσο απογοητευμένος ήταν λόγω του γιου του.
Θα μπορούσες να μου εξηγήσεις γιατί είναι απαραίτητο αυτο το «του» στην πρώτη φράση, αλλά όχι σε εκείνη που έχεις γράψει εσύ;
Oct. 7, 2022
Ευχαριστώ για όλα!
Oct. 12, 2022
Θα μπορούσες να μου εξηγήσεις γιατί είναι απαραίτητο αυτο το «του» στην πρώτη φράση, αλλά όχι σε εκείνη που έχεις γράψει εσύ;
Το «του» πριν το «άρεσε» συνήθως είναι προαιρετικό, απλά όταν χρησιμοποιούμε τη γενική πτώση («του πατέρα του[..]») εδώ προσθέτουμε και το «του» για να είναι πιο ξεκάθαρο τι δεν αρέσει και σε ποιόν δεν αρέσει.
π.χ.
> Στον Κάφκα δεν άρεσε να δημοσιεύει τα κείμενά του.
(In this sentence, it's 100% clear who did not like what. Kafka did not like to publish his writings.)
> Του Κάφκα δεν άρεσε να δημοσιεύει τα κείμενά του.
(In this sentence, it becomes a bit muddy at first. It sounds as if somebody did not like something that belongs to Kafka. The sentence becomes clear only in the end. Again, it's not wrong; just a bit ambiguous until one reads the whole sentence.)
Oct. 12, 2022
Μπερδεύομαι πολύ με αυτές τις φράσεις, πότε είναι απαραίτητο το «το»;
Το «το» χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να μετατρέψουμε μια πρόταση σε ουσιαστικό. Είναι απαραίτητο όταν η πρόταση ξεκινάει με πώς/πόσο/ότι/να/κλπ.
π.χ.
Θα σας μιλήσω για το πόσο μου αρέσει το φαγητό.
Με πείραξε το ότι μου είπε ψέμματα.
Το να τρως σωστά είναι θέμα συνήθειας.
Όταν η ουσιαστικοποιημένη πρόταση ακολουθείται από μεταβατικό ρήμα συνήθως το «το» παραλείπεται. π.χ.
Θα σας πω (-το-) πόσο μου αρέσει το φαγητό.
Του αρέσει (-το-) να τρέχει.
Ξέρεις (-το-) πώς να φέρεσαι.
Δυστυχώς είναι από εκείνα τα ομιχλώδη σημεία της γραμματικής που μαθαίνονται μέσα από τη συνήθεια. : )
https://language.ntlab.gr/grammar/details.php?id=109
Oct. 13, 2022
Το «του» πριν το «άρεσε» συνήθως είναι προαιρετικό, απλά όταν χρησιμοποιούμε τη γενική πτώση («του πατέρα του[..]») εδώ προσθέτουμε και το «του» για να είναι πιο ξεκάθαρο τι δεν αρέσει και σε ποιόν δεν αρέσει. π.χ. > Στον Κάφκα δεν άρεσε να δημοσιεύει τα κείμενά του. (In this sentence, it's 100% clear who did not like what. Kafka did not like to publish his writings.) > Του Κάφκα δεν άρεσε να δημοσιεύει τα κείμενά του. (In this sentence, it becomes a bit muddy at first. It sounds as if somebody did not like something that belongs to Kafka. The sentence becomes clear only in the end. Again, it's not wrong; just a bit ambiguous until one reads the whole sentence.)
Τώρα το σκέφτομαι και στα ισπανικά κάνουμε κάτι παρόμοιο, ιδίως επειδή δεν έχουμε πια πτώσεις.
Oct. 13, 2022
Το «το» χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να μετατρέψουμε μια πρόταση σε ουσιαστικό. Είναι απαραίτητο όταν η πρόταση ξεκινάει με πώς/πόσο/ότι/να/κλπ. π.χ. Θα σας μιλήσω για το πόσο μου αρέσει το φαγητό. Με πείραξε το ότι μου είπε ψέμματα. Το να τρως σωστά είναι θέμα συνήθειας. Όταν η ουσιαστικοποιημένη πρόταση ακολουθείται από μεταβατικό ρήμα συνήθως το «το» παραλείπεται. π.χ. Θα σας πω (-το-) πόσο μου αρέσει το φαγητό. Του αρέσει (-το-) να τρέχει. Ξέρεις (-το-) πώς να φέρεσαι. Δυστυχώς είναι από εκείνα τα ομιχλώδη σημεία της γραμματικής που μαθαίνονται μέσα από τη συνήθεια. : ) https://language.ntlab.gr/grammar/details.php?id=109
Καταλαβαίνω. Ευχαριστώ για το ξεκαθάρισμα!
|
Ο Κάφκα και η διατήρηση των έργων |
|
Πριν από ήδη πολύ χρόνο, βρήκα ένα βιβλίο που είχε κάποια έργα του Κάφκα. Πριν από Γενικά η λέξη «χρόνος» χρησιμοποιείται είτε με την έννοια του έτους (=year): > Πριν από ένα χρόνο, βρήκα ένα βιβλίο του Κάφκα. είτε με την έννοια του προσωπικού χρόνου: > Δεν έχω πολύ χρόνο για να διαβάσω. > Ο χρόνος μου είναι περιορισμένος. Τη λέξη «καιρός» τη χρησιμοποιούμε με τη γενικότερη έννοια του χρόνου (=time, times) ή της εποχής (=era). > Είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο πριν πολύ καιρό (= a long time ago). > Εκείνον τον καιρό ήμουν ακόμα παιδί. (= Back then, in those days) |
|
Δεν είχα καμία ιδέα για τη ζωή και τα κείμενά του, αλλά τότε μου φάνηκε περίεργο ο τίτλος, λοιπόν άρχισα να το διαβάσω. Δεν είχα καμία ιδέα για τη ζωή και τα κείμενά του, αλλά τότε μου φάνηκε περίεργος ο τίτλος, |
|
Όπως σε όλα αυτά τα έργα, υπήρχε πρώτο μια εισαγωγή που εξηγούσε λίγο το γενικό πλαίσιο. Όπως και σε όλα αυτά τα έργα, υπήρχε πρώτ Το «πρώτα» εδώ είναι επίρρημα. |
|
Μα αυτές μου φαίνονται πάντα περιττές επειδή είναι πάρα πολύ ακριβείς: ξεκινάνε να μιλήσουνε για πράγματα που απαιτούν ένα επίπεδο γνώσεως απίστευτο αν θέλεις να κατανοήσεις τι λένε (άρα την αγνόησα). Μα αυτές μου φαίνονται πάντα περιττές επειδή είναι πάρα πολύ ακριβείς: ξεκινάνε να μιλ |
|
Εν πάση περιπτώσει, δεν ήρθα να μιλάω για πόσο μισώ μερικές εισαγωγές. Εν πάση περιπτώσει, δεν ήρθα να μιλάω για το πόσο μισώ |
|
Το βιβλίο περιείχε τα έργα «Die Verwandlung» και «Brief an den Vater»· πιστεύω ότι υπήρχε ένα τρίτο, μα δε θυμάμαι πια. Το βιβλίο περιείχε τα έργα «Die Verwandlung» και «Brief an den Vater»· πιστεύω ότι υπήρχε ένα τρίτο, μα δεν το θυμάμαι πια. |
|
Διάβασα το πρώτο και μου φάνηκε υπέροχο, και μετά αυτό συνέχισα με την επιστολή στον πατέρα (σε εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα ακόμη πως αυτή δεν ήταν μυθιστόρημα). Διάβασα το πρώτο και μου φάνηκε υπέροχο, και μετά από αυτό συνέχισα με την επιστολή στον πατέρα ( > [..] (εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα ακόμη πως δεν πρόκειται για μυθιστόρημα) |
|
Βέβαια, δεν άργησα πολύ να το συνειδητοποιήσω αυτό· τότε έπρεπε να διαβάσω την εισαγωγή να καταλάβω τι λεγόταν στο γράμμα... Βέβαια, δεν άργησα πολύ να το συνειδητοποιήσω αυτό· τότε έπρεπε να διαβάσω την εισαγωγή για να καταλάβω τι έλεγ |
|
Το πιο ενδιαφέρον ώμος έρχεται τώρα. Το πιο ενδιαφέρον Προσοχή: (o) ώμος = shoulder όμως = but, however |
|
Αν δεν το ξέρετε ήδη, η ζωή του Κάφκα ήταν... τραγική, ας πούμε. |
|
Του πατέρα του δεν άρεσε το ενδιαφέρον του Κάφκα για την τέχνη και, γενικά, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δείξει πόσο απογοητευμένος ήταν λόγω του γιου του. Του πατέρα του δεν του άρεσε το ενδιαφέρον του Κάφκα για την τέχνη και, γενικά, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δεί ή: > Στον πατέρα του Κάφκα δεν άρεσε το ενδιαφέρον του γιου του για την τέχνη, και γενικά, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δείχνει στον γιο του πόσο απογοητευμένος ήταν με αυτόν. |
|
Εξάλλου, ο Κάφκα δεν ήταν μεγαλόσωμος και δυνατός, που αύξανε επιπλέον την εχθρότητα του πατέρα του. Εξάλλου, ο Κάφκα δεν ήταν μεγαλόσωμος και δυνατός, πράγμα που αύξανε επιπλέον την εχθρότητα του πατέρα του. ή: > Εξάλλου ο Κάφκα δεν ήταν ούτε μεγαλόσωμος ούτε δυνατός, κάτι που έκανε τον πατέρα του ακόμα πιο εχθρικό. |
|
Αν και έγραψε, δεν κυκλοφορούσε τα έργα του και, επίσης, παρήγγειλε σ' έναν φίλο του να τα κάψει μετά τον θάνατό του. Αν και έγρα |
|
Όταν ήξερε ότι δεν είχε πια πολύ χρόνο, αποφάσισε να γράψει στον πατέρα του, προσπαθώντας όχι τόσο να βρει τη φιλία του, όσο να συμφιλιωθεί με το παρελθόν τους και να βρει κάποια ησυχία. Όταν ήξερε ότι δεν είχε πια πολύ χρόνο, αποφάσισε να γράψει στον πατέρα του, προσπαθώντας όχι τόσο να |
|
Ο πατέρας όμως δεν του έκανε αυτήν τη χάρη. |
|
Το πιο απίστευτο από όλα αυτά είναι πόσο κοντά ήταν στο να καούν όλα τα κείμενα του Κάφκα (αν και κάηκαν τα περισσότερα): ο φίλος στον οποίον παρήγγειλε να τα κάψει νόμισε πως αυτό δεν ήταν σωστό και αποφάσισε να τα κυκλοφορήσει. This sentence has been marked as perfect! |
|
Και έτσι είδε ο υπόλοιπος κόσμος τα έργα που επέζησαν. This sentence has been marked as perfect! |
|
Αν υπάρχουν περιπτώσεις σαν αυτήν, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν επίσης άλλες στις οποίες υπέροχα έργα χάθηκαν για πάντα. Αν υπάρχουν περιπτώσεις σαν αυτήν, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν επίσης πολλές άλλες στις οποίες υπέροχα έργα χάθηκαν για πάντα. |
|
Η ποιότητα των κειμένων είναι βέβαια σημαντική, αλλά αυτά δείχνουν πως η τύχη είναι επίσης απαραίτητη μερικές φορές. |
You need LangCorrect Premium to access this feature.
Go Premium